Postanowienie SN z dnia 25 maja 2018 r., sygn. I UK 441/17

Podwykonawstwo w warunkach określonych w art. 132 ust. 3 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych nie jest możliwe i podważa koncepcję wyłączenia przychodów za wykonywanie takich zobowiązań spod reżimu prawa ubezpieczeń społecznych.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Gonera

w sprawie z odwołania A. K., D. K., Miejskich Zakładów Opieki Zdrowotnej w Ż. Spółki z o.o. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R. o wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 25 maja 2018 r., skargi kasacyjnej Miejskich Zakładów Opieki Zdrowotnej w Ż. Spółki z o.o. od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 9 maja 2017 r., sygn. akt III AUa [...],

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. zasądza od Miejskich Zakładów Opieki Zdrowotnej w Ż. Spółki z o.o. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w G. Oddział Zamiejscowy w R., wyrokiem z 16 grudnia 2015 r., oddalił odwołania płatnika składek Miejskiego Zakładu Opieki Zdrowotnej Spółki z o.o. w Ż. oraz zainteresowanych A. K. i D. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. z 9 czerwca 2015 r., na podstawie których dokonano "przypisu" składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne,

Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od stycznia 2011 r. do grudnia 2013 r. oraz ustalono podstawę wymiaru składek zainteresowanych A. K. i D. K.

Zgodnie z ustaleniami Sądu Okręgowego, odwołujący się płatnik składek Miejski Zakład Opieki Zdrowotnej Spółka z o.o. w Ż. w okresie od stycznia 2011 r. do grudnia 2013 r. zawierał z własnymi pracownikami, prowadzącymi jednocześnie pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie specjalistycznej praktyki lekarskiej, w tym z zainteresowanymi, umowy określane jako umowy na dyżur lekarski (do 2011 r.) oraz umowy na usługi medyczne (od 2011 r.). Przedmiotem zawartych umów było świadczenie usług medycznych w formie pełnienia dyżurów lekarskich. Usługi medyczne w zakresie udzielanych świadczeń zdrowotnych odpowiadały pracy wykonywanej przez ubezpieczone na podstawie stosunku pracy.