Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 13 maja 2005 r., sygn. I CK 691/04

Umowa między organizatorem opieki zdrowotnej (NFZ) a świadczeniodawcami wiąże w zakresie kwoty maksymalnej, a nie liczby świadczeń danego rodzaju zamówionych w tym zakładzie. Przekroczenie kwoty maksymalnej uzasadnia jednak roszczenie o zapłatę w warunkach określonych w art. 7 ustawy o z.o.z. Przekroczenie liczby świadczeń jednego rodzaju a niewykorzystanie innych może usprawiedliwiać sankcje organizacyjne, a w wypadkach wyjątkowych, rozwiązanie umowy.

 

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Strus (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Bronisław Czech

SSN Henryk Pietrzkowski

Protokolant Beata Rogalska

w sprawie z powództwa Samodzielnego Publicznego Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej w W.

przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia w W. Oddziałowi Wojewódzkiemu

o zapłatę,

po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 13 maja 2005 r.,

kasacji strony pozwanej

od wyroku Sądu Apelacyjnego w W.

z dnia 21 maja 2004 r.,

oddala kasację i odstępuje od obciążenia pozwanego kosztami procesu w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Powód domagał się zasądzenia od Regionalnej Kasy Chorych w W. kwoty 2 034 368, 88 zł  z ustawowymi odsetkami od 5 stycznia 2002 r.  i kosztami procesu, twierdząc, że w 1999 roku udzielił  ubezpieczonym pacjentom świadczeń stacjonarnych, tj. związanych z pobytem pacjentów w jego zakładzie na kwotę wyższą o 1 708 440,00 zł od określonej w umowie na rok 1999 oraz wyższą o 325 928,88 zł od określonej w umowie o wykonywanie świadczeń ambulatoryjnych w tym samym roku. Strona powodowa uznawała swój obowiązek udzielania świadczeń zdrowotnych wszystkim ubezpieczonym, opierając  to przekonanie na ich prawie do wyboru lekarza lub szpitala (art. 60 i 31c ust. 2 ustawy p.u.z.)  oraz obowiązku Kasy chorych  finansowania  świadczeń wymienionych w art. 31 i 31c tej  ustawy, niezależnie od liczb ustalonych umownie. Sąd Okręgowy zasądził kwotę  187 061,78 zł  z odsetkami a oddalił powództwo w pozostałej części.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00