Wyrok NSA z dnia 29 czerwca 2022 r., sygn. I OSK 1821/21

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędziowie sędzia NSA Monika Nowicka sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. G., J. T. i A. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 grudnia 2020 r., sygn. akt I SA/Wa 1510/20 w sprawie ze skargi M. G., J. T. i A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z [...] marca 2020 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 1 grudnia 2020 r., sygn. akt I SA/Wa 1510/20, oddalił skargę M. G., J. T. i A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z [...] marca 2020 r., nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Tarczyna z dnia [...] stycznia 2020 r., Nr [...], ustalającą opłatę adiacencką od M. G., J. T. i A. P., w wysokości 47 507,70 zł (15 835,90 zł od każdego z w/w), z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na skutek jej podziału.

Od powyższego wyroku skargę kasacyjną złożyli skarżący, reprezentowani przez radcę prawnego, wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego, według norm przepisanych. Na podstawie art. 176 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm. - dalej "p. p.s.a."), zrzeczono się rozprawy.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie:

- art. 134 ust. 2, art. 150 ust. 1 oraz art. 151 ust. 1 oraz art. 4 pkt 16 u.g.n., poprzez jego błędną wykładnię i uznanie, że wycena została oparta na podstawie prawidłowego doboru nieruchomości podobnych do nieruchomości będącej przedmiotem wyceny, jednocześnie przy zbyt małej próbie porównawczej nieruchomości braku wskazania cech nieruchomości podobnych do nieruchomości będącej przedmiotem wyceny oraz uznanie, że wielkość nieruchomości co do zasady nie jest cechą pierwszoplanową wpływającą na wartość, w sytuacji, gdy przy podziale i ustaleniu opłaty adiacenckiej podstawowym kryterium zmieniających wartość nieruchomości przed i po podziale jest jej powierzchnia;

- § 4 ust. 1 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego, poprzez jego błędną wykładnię i przyjęcie, że nieruchomości porównywane w operacie szacunkowym są nieruchomościami podobnymi z nieruchomością wycenianą;