Wersja obowiązująca od 2008-12-11 do 2016-01-01

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji (¹),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (³),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W związku z harmonizacją procedur homologacji, staje się niezbędne ujednolicenie przepisów dyrektywy Rady 74/150/EWG z dnia 4 marca 1974 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji typu kołowych ciągników rolniczych lub leśnych (⁴) z przepisami dyrektywy Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep (⁵) oraz z przepisami dyrektywy Rady 92/61/EWG z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie homologacji typu dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych (⁶).

(2) Obecnie dyrektywa 74/150/EWG ogranicza zakres procedury wspólnotowej homologacji typu do kołowych ciągników rolniczych lub leśnych. Dlatego niezbędnym jest rozszerzenie jej zakresu na inne kategorie pojazdów rolniczych lub leśnych. Dlatego też niniejsza dyrektywa jest pierwszym krokiem w kierunku uregulowania w zakresie innych rolniczych pojazdów silnikowych.

(3) Należy uwzględnić potrzebę wprowadzenia procedury zwolnienia w przypadku niektórych pojazdów konstruowanych w ograniczonej ilości, pojazdów z partii końcowej lub pojazdów, w których wykorzystuje się postęp techniczny nie objęty oddzielną dyrektywą.

(4) Niniejsza dyrektywa opiera się na zasadzie pełnej harmonizacji, okres zanim homologacja typu WE stanie się obowiązkowa powinien być dostatecznie długi celem umożliwienia producentom tych pojazdów dostosowania się do nowych zharmonizowanych procedur.

(5) W wyniku decyzji Rady 97/836/WE z dnia 27 listopada 1997 r. w związku z przystąpieniem Wspólnoty Europejskiej do Porozumienia Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, dotyczącego przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań („Zrewidowane Porozumienie z 1958 r.”) (⁷), niezbędnym jest spełnienie wymagań różnych międzynarodowych uregulowań, do których przystąpiła Wspólnota. Ponadto niektóre badania należy zharmonizować z badaniami określonymi przez kodeksy Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD).

(6) Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (⁸).

(7) Niniejsza dyrektywa szanuje prawa podstawowe i stosuje się do zasad uznanych, w szczególności w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej jako ogólnych zasad prawa wspólnotowego.

(8) Dyrektywa 74/150/EWG była różnie i zasadniczo zmieniana i dlatego należy ją, w interesie jasności i racjonalności, przepracować,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Zakres

1. Niniejszą dyrektywę stosuje się do homologacji typu pojazdów, konstruowanych zarówno w jednym, jak i w wielu etapach. Stosuje się do pojazdów określonych w art. 2 lit. d) mających maksymalną prędkość konstrukcyjną nie mniejszą niż 6 km/godz.

Niniejszą dyrektywę stosuje się również do homologacji WE układów, części i oddzielnych zespołów technicznych stosowanych w tego rodzaju pojazdach.

2. Niniejszej dyrektywy nie stosuje się do:

a) homologacji pojedynczych pojazdów;

jednakże niniejszą procedurę można stosować do niektórych kategorii pojazdów, które mieszczą się w zakresie stosowania niniejszej dyrektywy i dla których homologacja typu WE jest obowiązkowa;

b) maszyn specjalnie zaprojektowanych do prac leśnych, takich jak ciągniki zrywkowe i ciągniki z przednim systemem załadowczym, określone w normie ISO 6814:2000;

c) maszyn leśnych skonstruowanych na ramie do sprzętu do prac ziemnych, określonych w normie ISO 6165:2001;

d) maszyn wymiennych całkowicie unoszonych ponad ziemię, gdy pojazd, do którego są doczepione, porusza się po drodze.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy:

a) „homologacja typu WE” oznacza procedurę, według której Państwo Członkowskie zaświadcza, że typ pojazdu, układ, część lub oddzielny zespół techniczny spełniają odpowiednie wymagania techniczne niniejszej dyrektywy; homologację WE układu, części lub oddzielnych zespołów technicznych można również nazywać „homologacją WE części”;

b) „wielostopniowa homologacja typu WE” oznacza procedurę, według której jedno lub więcej Państw Członkowskich zaświadcza, że w zależności od stanu ukończenia, niekompletny lub kompletny typ pojazdu spełnia odpowiednie wymagania techniczne niniejszej dyrektywy;

c) „homologacja pojedynczego pojazdu” oznacza procedurę, według której Państwo Członkowskie zaświadcza, że homologowany indywidualnie pojazd spełnia krajowe wymagania;

d) „pojazd” oznacza ciągnik, przyczepę lub wymienną holowaną maszynę, zarówno kompletne, jak i niekompletne lub skompletowane przeznaczone do stosowania w rolnictwie lub leśnictwie;

e) „kategoria pojazdu” oznacza każdą grupę pojazdów mających jednakowe właściwości konstrukcyjne;

f) „ typ pojazdu” oznacza pojazdy szczególnej kategorii, które nie różnią się pod istotnymi względami określonymi w rozdziale A załącznika II; dopuszcza się istnienie różnych wariantów lub wersji typu pojazdu określonego w rozdziale A załącznika II;

g) „pojazd podstawowy” oznacza pojazd niekompletny, którego numer identyfikacyjny jest zachowywany podczas kolejnych etapów procesu wielostopniowej homologacji typu WE;

h) „pojazd niekompletny” oznacza każdy pojazd, który nadal wymaga skompletowania w przynajmniej jednym dalszym etapie w celu spełnienia odpowiednich wymagań niniejszej dyrektywy;

i) „pojazd skompletowany” oznacza pojazd będący wynikiem procesu wielostopniowej homologacji typu WE, który spełnia wszystkie odpowiednie wymagania niniejszej dyrektywy;

j) „ciągnik” oznacza każdy silnikowy, kołowy lub gąsienicowy ciągnik rolniczy lub leśny mający co najmniej dwie osie i maksymalną prędkość konstrukcyjną nie mniejszą niż 6 km/godz., którego główna funkcja leży w sile pociągowej i który jest przeznaczony specjalnie do ciągnięcia, pchania, przewożenia i napędzania niektórych wymiennych urządzeń przeznaczonych do wykonywania prac rolniczych lub leśnych oraz do holowania rolniczych i leśnych przyczep; może on być dostosowywany do przenoszenia ładunków w kontekście prac rolniczych lub leśnych i/lub może być wyposażony w siedzenia dla pasażerów;

k) „przyczepa” oznacza holowaną przyczepę rolniczą lub leśną przeznaczoną głównie do przewożenia ładunków i zaprojektowaną do holowania przez ciągnik do celów rolniczych lub leśnych; do tej kategorii należą także przyczepy, w których część ładunku jest podtrzymywana przez ciągnący pojazd; każdy pojazd sprzężony z ciągnikiem i trwale wyposażony w narzędzie uważa się za rolną lub leśną przyczepę, jeśli stosunek technicznie dopuszczalnej masy całkowitej do masy własnej tego pojazdu jest równy lub większy od 3,0 i jeśli pojazd nie jest przeznaczony do obróbki materiałów;

l) „wymienna holowana maszyna” oznacza każde urządzenie stosowane w rolnictwie lub leśnictwie, które może być holowane przez ciągnik i które zmienia funkcje ciągnika lub dodaje mu nowe funkcje; może ono posiadać skrzynię ładunkową zaprojektowaną i skonstruowaną do montowania dowolnych narzędzi i urządzeń potrzebnych w tym celu i do czasowego przechowywania materiałów wytworzonych lub potrzebnych w czasie pracy; każdy pojazd przeznaczony do holowania przez ciągnik i trwale wyposażony w narzędzie oraz przeznaczony do obróbki materiałów uważa się za wymienną holowaną maszynę, jeśli stosunek technicznie dopuszczalnej masy całkowitej do masy własnej tego pojazdu jest mniejszy niż 3,0;

m) „układ” oznacza zespół urządzeń połączonych w celu wykonania szczególnej funkcji w pojeździe;

n) „część” oznacza urządzenie zamierzone jako część pojazdu, które może uzyskać homologację niezależnie od pojazdu;

o) „ oddzielny zespół techniczny” oznacza urządzenie zamierzone jako część pojazdu, które może uzyskać homologację oddzielnie, ale tylko w odniesieniu do jednego lub wielu szczególnych typów pojazdu;

p) „producent” oznacza osobę fizyczną lub prawną odpowiedzialną wobec organu udzielającego homologacji typu WE w zakresie wszelkich aspektów procesu homologacji i w zakresie zapewnienia zgodności produkcji, niezależnie czy osoba ta bezpośrednio uczestniczy we wszystkich etapach konstrukcji pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego; za producentów uważa się także następujące osoby:

i) każdą osobę fizyczną lub prawną, która na swój własny użytek projektuje, zaprojektowała, wytwarza lub wytworzyła pojazd, układ, część lub oddzielny zespół techniczny;

ii) każdą osobę fizyczną lub prawną odpowiedzialną za zapewnienie zgodności z niniejszą dyrektywą w chwili, gdy pojazd, układ, część lub oddzielny zespół techniczny jest wprowadzany do obrotu lub do użytku;

Przedstawiciel producenta jest to osoba fizyczna lub prawna mająca siedzibę we Wspólnocie, należycie wyznaczona przez producenta w celu reprezentowania go wobec właściwego organu i występowania w jego imieniu w zakresie niniejszej dyrektywy.

W dalszej treści, gdy odniesienie jest dokonywane do terminu „producent”, należy przez to rozumieć producenta lub jego przedstawiciela;

q) „ wprowadzenie do użytku” oznacza pierwsze użycie we Wspólnocie zgodne z przeznaczeniem pojazdu, które nie wymaga żadnej instalacji lub dostosowania przez producenta lub strony trzeciej wyznaczonej przez niego przed pierwszym użyciem pojazdu; dzień, w którym został on zarejestrowany lub po raz pierwszy wprowadzony do obrotu, uważa się za dzień wprowadzenia do użytku;

r) „organ udzielający homologacji typu WE” oznacza organ w Państwie Członkowskim odpowiedzialny za wszystkie aspekty homologacji typu pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, który udziela i gdzie sytuacja tego wymaga, cofa homologację typu WE, służy jako punkt kontaktowy dla organów udzielających homologacji w pozostałych Państwach Członkowskich oraz sprawdza środki podjęte przez producenta w celu zapewnienia zgodności produktu;

s) „służba techniczna” oznacza organizację lub organ wyznaczony jako laboratorium badawcze w celu wykonywania badań lub inspekcji w imieniu organu udzielającego homologacji typu WE w Państwie Członkowskim; funkcję tę może pełnić sam organ udzielający homologacji typu WE;

t) „oddzielne dyrektywy” oznacza dyrektywy wymienione w rozdziale B załącznika II;

u) „świadectwo homologacji typu WE” oznacza jeden z formularzy występujący w rozdziale C załącznika II, lub w odpowiadającym mu Załączniku do oddzielnej dyrektywy, określający, jakich informacji ma dostarczyć organ udzielający homologacji typu WE;

v) „dokument informacyjny” oznacza jeden z formularzy występujący w załączniku I lub w odpowiadającym mu załączniku do oddzielnej dyrektywy, określający, jakich informacji ma dostarczyć wnioskodawca;

w) „folder informacyjny” oznacza kompletny folder lub akta zawierające, w szczególności, datę, rysunki i zdjęcia wymagane według załącznika I i dostarczane przez wnioskodawcę służbie technicznej lub organowi udzielającemu homologacji typu WE stosownie do dokumentu informacyjnego przewidzianego w oddzielnej dyrektywie lub w niniejszej dyrektywie;

x) „pakiet informacyjny” oznacza folder informacyjny plus każde sprawozdanie z badań lub inne dokumenty dodane przez służby techniczne lub organ udzielający homologacji do folderu informacyjnego, w ramach wykonywania ich funkcji;

y) „spis treści do pakietu informacyjnego” oznacza dokument, w którym wymieniona jest zawartość pakietu informacyjnego odpowiednio ponumerowana lub w inny sposób oznakowana w celu jednoznacznego zidentyfikowania wszystkich stron;

z) „świadectwo zgodności” oznacza dokument określony w załączniku III, dostarczany przez producenta celem zaświadczenia, że konkretny pojazd, homologowany zgodnie z niniejszą dyrektywą, jest zgodny ze wszystkimi przepisami prawnymi mającymi zastosowanie w chwili jego produkcji i stwierdzający, że może on być zarejestrowany lub wprowadzony do użytku we wszystkich Państwach Członkowskich bez dodatkowej inspekcji.

Artykuł 3

Wniosek o homologację typu WE

1. Producent składa wniosek o homologację typu WE do organu udzielającego homologacji typu WE w Państwie Członkowskim. Do wniosku dołącza się folder informacyjny zawierający informacje wymagane w załączniku I.

W odniesieniu do homologacji układów, części i oddzielnych zespołów technicznych, folder informacyjny jest również udostępniany organowi udzielającemu homologacji typu WE aż do czasu udzielenia lub odmowy homologacji.

2. W przypadku wielostopniowej homologacji typu WE informacje, które mają być dostarczone składają się z:

a) na etapie pierwszym: tych części folderu informacyjnego i świadectw homologacji typu WE, wymaganych dla pojazdu kompletnego, które odpowiadają stanowi ukończenia pojazdu podstawowego;

b) na etapie drugim i kolejnych etapach: tych części folderu informacyjnego i świadectw homologacji typu WE, które odnoszą się do aktualnego stanu konstrukcji oraz kopii świadectwa homologacji typu WE pojazdu niekompletnego wydanego w poprzednim etapie; poza tym producent dostarcza szczegółowy wykaz zmian i uzupełnień, których dokonał w pojeździe niekompletnym.

3. Producent składa wniosek o homologację WE układów, części i oddzielnych zespołów technicznych do organu udzielającego homologacji typu WE w Państwie Członkowskim. Do wniosku dołącza się folder informacyjny zawierający informacje wymagane w oddzielnej dyrektywie.

4. Wnioski o homologację WE układów, części i oddzielnych zespołów technicznych można składać tylko do jednego Państwa Członkowskiego. Dla każdego typu podlegającego homologacji składa się odrębny wniosek.

Artykuł 4

Proces homologacji typu WE

1. Każde Państwo Członkowskie udziela:

a) homologacji typu WE typom pojazdów, które są zgodne z danymi szczegółowymi w folderze informacyjnym i które, zgodnie z ich kategorią, spełniają wymagania techniczne wszystkich oddzielnych dyrektyw wymienionych w rozdziale B załącznika II;

b) wielostopniowej homologacji typu WE niekompletnych lub skompletowanych pojazdów podstawowych, które są zgodne z danymi szczegółowymi w folderze informacyjnym i które spełniają wymagania techniczne wszystkich oddzielnych dyrektyw wymienionych w rozdziale B załącznika II;

c) homologacji WE układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, który jest zgodny z informacjami szczegółowymi zawartymi w folderze informacyjnym i który spełnia wymagania techniczne zawarte w odpowiedniej oddzielnej dyrektywie wymienionej w rozdziale B załącznika II.

Jeśli część lub oddzielny zespół techniczny, który ma być homologowany, spełnia swoje funkcje i posiada szczególne cechy jedynie w połączeniu z innymi częściami pojazdu i z tego względu zgodność z jednym lub wieloma wymaganiami może zostać sprawdzona jedynie wówczas gdy część lub oddzielny zespół techniczny, który ma być homologowany, działa w połączeniu z inną częścią pojazdu, zarówno rzeczywistą, jak i imitowaną, zakres homologacji WE części lub oddzielnego zespołu technicznego musi być odpowiednio ograniczony.

W tym przypadku świadectwo homologacji WE dla tego rodzaju układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego podaje wszystkie ograniczenia w ich stosowaniu i wszystkie warunki ich montowania. Przestrzeganie tych ograniczeń i warunków sprawdza się w momencie homologacji typu WE pojazdu.

2. Jeżeli Państwo Członkowskie stwierdzi, że pojazd, układ, część lub oddzielny zespół techniczny, który spełnia przepisy ust. 1, stanowi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego, środowiska naturalnego lub bezpieczeństwa pracy, to może ono odmówić udzielenia homologacji typu WE. Powiadamia ono niezwłocznie o tym pozostałe Państwa Członkowskie i Komisję, podając przyczyny, na jakich oparta została jego decyzja.

3. Dla każdego pojazdu, dla którego udzielono, odmówiono udzielenia lub cofnięto homologację typu WE, organ udzielający homologacji w Państwie Członkowskim przesyła w ciągu jednego miesiąca, kopię świadectwa homologacji typu WE wraz z dokumentami towarzyszącymi określonymi w rozdziale C załącznika II do organów udzielających homologacji w pozostałych Państwach Członkowskich.

4. Każdego miesiąca, organ udzielający homologacji typu WE w każdym Państwie Członkowskim przesyła wykaz zawierający dane szczegółowe wymienione w załączniku VI w zakresie homologacji WE układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych, których udzielił, odmówił udzielenia lub cofnął w okresie danego miesiąca, do organów udzielających homologacji w pozostałych Państwach Członkowskich.

Organy te, w przypadku otrzymania wniosku od organu udzielającego homologacji w innym Państwie Członkowskim, niezwłocznie przesyłają kopię świadectwa homologacji WE danego układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego i/lub pakiet informacyjny dla każdego układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, w odniesieniu do którego udzielił on, odmówił udzielenia lub cofnął homologację typu WE.

Artykuł 5

Zmiany do homologacji typu WE

1. Państwo Członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia sobie możliwości uzyskania informacji na temat wszelkich zmian danych szczegółowych zawartych w pakiecie informacyjnym.

2. Wniosek o zmianę homologacji typu WE należy składać wyłącznie w tym Państwie Członkowskim, które pierwotnie udzieliło homologacji typu WE.

3. Jeśli w przypadku homologacji typu WE jakiekolwiek dane szczegółowe występujące w pakiecie informacyjnym uległy zmianie, to organ udzielający homologacji typu WE w Państwie Członkowskim, który udzielił pierwotnej homologacji typu WE, wydaje w miarę potrzeby zrewidowane strony pakietu informacyjnego, zaznaczając wyraźnie rodzaj zmiany i datę ponownego wydania.

Wymaganie to dotyczy również skonsolidowanej, uaktualnionej wersji pakietu informacyjnego z załączonym szczegółowym opisem zmiany.

4. Przy każdym wydaniu poprawionych stron lub skonsolidowanej, uaktualnionej wersji dokonuje się zmiany w spisie treści do pakietu informacyjnego dołączonego do świadectwa homologacji typu WE, podając najnowsze daty dokonanych zmian lub datę skonsolidowanej, uaktualnionej wersji.

5. Zmianę uważa się za „rozszerzenie” i organ udzielający homologacji w Państwie Członkowskim, który udzielił pierwotnej homologacji typu WE, wydaje zrewidowane świadectwo homologacji typu WE noszące numer rozszerzenia, które określa wyraźnie powód rozszerzenia i datę ponownego wydania w następujących przypadkach:

a) jeśli wymagane są dalsze inspekcje;

b) jeśli jakakolwiek informacja w świadectwie homologacji typu WE, z wyjątkiem dokumentów towarzyszących, uległa zmianie;

c) jeśli wymagania oddzielnej dyrektywy, stosowane w dniu, od którego zabrania się pierwszego wprowadzenia do użytku, uległy zmianie, począwszy od daty, która aktualnie występuje na świadectwie homologacji typu WE pojazdu.

6. Jeśli organ udzielający homologacji typu WE w Państwie Członkowskim, który udzielił pierwotnej homologacji typu WE stwierdzi, że zmiana w pakiecie informacyjnym uzasadnia dalsze inspekcje lub nowe badania lub kontrole, to powiadamia o tym odpowiednio producenta i wydaje dokumenty określone w ust. 3, 4 i 5 jedynie po przeprowadzeniu badań i kontroli, które dały zadawalające wyniki.

Artykuł 6

Świadectwo zgodności i znak homologacji typu WE

1. Jako posiadacz świadectwa homologacji typu WE, producent wydaje świadectwo zgodności.

Świadectwo to, którego wzór jest podany w załączniku III, dołącza się do każdego pojazdu, zarówno kompletnego jak i niekompletnego, wyprodukowanego zgodnie z homologowanym typem pojazdu.

2. Państwo Członkowskie może, do celów podatkowych lub rejestracyjnych pojazdu, po powiadomieniu Komisji i innych Państw Członkowskich z trzymiesięcznym wyprzedzeniem, wnioskować o dodanie do świadectwa danych szczegółowych niewymienionych w załączniku III, pod warunkiem że te dane szczegółowe są wyraźnie podane w pakiecie informacyjnym lub mogą być uzyskane z niego w drodze prostego wyliczenia.

3. Producent, jako posiadacz świadectwa homologacji WE układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, umieszcza na każdej części lub zespole, wyprodukowanych zgodnie z homologacją typu, nazwę lub znak towarowy, typ i/lub, jeśli tak przewiduje oddzielna dyrektywa, znak lub numer homologacji typu WE.

4. Jako posiadacz świadectwa homologacji typu WE, które zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. c), zawiera ograniczenia w stosowaniu danego układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, producent wyposaża każdy układ, część lub oddzielny zespół techniczny, w szczegółową informację o tych ograniczeniach i podaje wszystkie warunki ich zamontowania.

Artykuł 7

Rejestracja i wprowadzenie do użytku

1. Każde Państwo Członkowskie rejestruje nowe pojazdy posiadające homologację typu, zezwala na ich sprzedaż lub wprowadzenie ich do użytku, z przyczyn odnoszących się do ich konstrukcji i działania, jedynie gdy towarzyszy im ważne świadectwo zgodności.

Każde Państwo Członkowskie zezwala na sprzedaż niekompletnych pojazdów, lecz może odmówić ich stałej rejestracji i wprowadzenia do użytku aż do czasu ich skompletowania.

2. Każde Państwo Członkowskie zezwala na sprzedaż lub wprowadzenie do użytku układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych jedynie jeśli te układy, części lub oddzielne zespoły techniczne spełniają wymagania odpowiednich oddzielnych dyrektyw oraz wymagania określone w art. 6 ust. 3.

Artykuł 8

Zwolnienia

1. Wymagania art. 7 ust. 1 nie mają zastosowania do pojazdów przeznaczonych do wykorzystania w siłach zbrojnych, ochronie ludności, straży pożarnej lub służbach porządku publicznego lub do pojazdów posiadających homologację typu zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

2. Państwo Członkowskie może, na wniosek producenta, zwolnić pojazdy z jednego lub więcej przepisów jednej lub więcej oddzielnych dyrektyw.

Corocznie Państwo Członkowskie przesyła Komisji i innym Państwom Członkowskim wykaz udzielonych zwolnień.

Artykuł 9

Pojazdy produkowane w małych seriach

W przypadku pojazdów produkowanych w małych seriach, ilość pojazdów rejestrowanych, oferowanych do sprzedaży lub wprowadzonych do użytku każdego roku w Państwie Członkowskim jest ograniczona do maksymalnej ilości sztuk podanych w sekcji A załącznika V.

Corocznie Państwo Członkowskie przesyła Komisji wykaz homologacji typu WE tych pojazdów. Państwo Członkowskie udzielające tego rodzaju homologacji przesyła kopię dokumentów informacyjnych i świadectwa homologacji typu WE wraz z jego dokumentami towarzyszącymi do organów udzielających homologacji w innych Państwach Członkowskich wskazanych przez producenta, podając charakter udzielonych zwolnień. W terminie trzech miesięcy, te Państwa Członkowskie podejmują decyzje czy przyjmują homologację typu WE pojazdów podlegających rejestracji na ich terytorium i, jeśli tak, to jakiej ilości pojazdów.

Artykuł 10

Pojazdy z końcowej partii produkcji

1. W przypadku pojazdów z końcowej partii produkcji, Państwo Członkowskie może, na wniosek producenta, w ramach limitów ilościowych określonych w załączniku V, sekcji B i na ograniczony czas, określony w akapicie trzecim, zarejestrować i zezwolić na sprzedaż lub wprowadzenie do użytku nowych pojazdów zgodnych z typem, którego homologacja nie jest już ważna.

Pierwszy akapit stosuje się jedynie do pojazdów, które:

a) znajdują się na terytorium Wspólnoty, oraz

b) mają ważne świadectwo zgodności wydane w okresie, gdy homologacja typu WE danego pojazdu była jeszcze ważna, lecz pojazd nie został zarejestrowany lub wprowadzony do użytku zanim dana homologacja utraciła swoją ważność.

Możliwość ta jest ograniczona do okresu 24 miesięcy dla pojazdów kompletnych i do 30 miesięcy dla pojazdów skompletowanych, od dnia wygaśnięcia homologacji typu WE.

2. W celu stosowania ust. 1 do jednego lub więcej typów pojazdów danej kategorii, producent musi złożyć wniosek u właściwego organu każdego z Państw Członkowskich zainteresowanych wprowadzeniem do użytku tego typu pojazdu. Wniosek musi określać techniczne i/lub gospodarcze powody jego złożenia.

W terminie trzech miesięcy te Państwa Członkowskie podejmują decyzję, czy zezwalają, czy nie, na rejestrację danego typu pojazdu na ich terytorium i, jeśli tak, to jakiej ilości pojazdów.

Każde Państwo Członkowskie zainteresowane wprowadzeniem do użytku tych typów pojazdów jest odpowiedzialne za zapewnienie, że ich producent działa zgodnie z przepisami sekcji B załącznika V.

Artykuł 11

Niezgodność pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych

W przypadku pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych zaprojektowanych według technik lub zasad niezgodnych z jednym lub wieloma wymaganiami jednej lub więcej oddzielnych dyrektyw:

a) Państwo Członkowskie może udzielić tymczasowej homologacji typu WE. W takim przypadku Państwo Członkowskie musi, w ciągu jednego miesiąca, przesłać organom udzielającym homologacji w pozostałych Państwach Członkowskich oraz Komisji kopię świadectwa homologacji typu WE i towarzyszących dokumentów. Jednocześnie przesyła Komisji wniosek o zgodę na udzielenie homologacji typu WE na mocy niniejszej dyrektywy.

Wnioskowi towarzyszy dokumentacja zawierająca następujące elementy:

i) powód, dla którego rozważane techniki lub zasady powodują niezgodność pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych z wymaganiami jednej lub więcej odpowiednich oddzielnych dyrektyw;

ii) opis zagadnień bezpieczeństwa, ochrony środowiska naturalnego lub bezpieczeństwa pracy oraz przedsięwziętych działań;

iii) opis badań, łącznie z ich wynikami, pokazującymi, że gwarantowany poziom bezpieczeństwa, ochrony środowiska naturalnego lub bezpieczeństwa pracy jest co najmniej równoważny poziomowi gwarantowanemu przy zachowaniu wymagań jednej lub więcej odpowiednich oddzielnych dyrektyw;

b) w ciągu trzech miesięcy od otrzymania kompletnej dokumentacji, Komisja przedstawia komitetowi określonemu w art. 20 ust. 1, projekt decyzji. Zgodnie z procedurą określoną w art. 20 ust. 2, Komisja podejmuje decyzję, czy zezwala, czy nie, Państwu Członkowskiemu udzielić homologacji typu WE na mocy niniejszej dyrektywy.

Jedynie wniosek o zgodę i projekt decyzji są przesyłane Państwom Członkowskim w ich języku(-ach) narodowym(-ych);

c) Państwo Członkowskie może udzielić homologacji typu WE zgodnie z niniejszą dyrektywą, jeśli wniosek jest zatwierdzony. W tym przypadku, decyzja musi także stwierdzać, czy należy nałożyć ograniczenia na ważność tego rodzaju homologacji typu WE. W żadnym przypadku okres ważności homologacji typu WE nie może być krótszy niż 36 miesięcy;

d) w przypadku gdy oddzielne dyrektywy zostały dostosowane do postępu technicznego w taki sposób, że pojazdy, układy, części i oddzielne zespoły techniczne homologowane zgodnie z niniejszym artykułem są zgodne ze zmienionymi dyrektywami, Państwa Członkowskie zmieniają te homologacje typu WE na homologacje typu WE zgodne z niniejszą dyrektywą, przewidując konieczny czas na dokonanie niezbędnych zmian w częściach lub oddzielnych zespołach technicznych, w szczególności, na usunięcie wszelkich odniesień dotyczących ograniczeń lub zwolnień;

e) jeśli nie podjęto działań koniecznych do dostosowania szczególnych oddzielnych dyrektyw, to na wniosek Państwa Członkowskiego, które udzieliło homologacji typu WE, ważność homologacji typu WE udzielonych zgodnie z niniejszym artykułem może być rozszerzona za pomocą innej decyzji Komisji;

f) zwolnienie udzielone po raz pierwszy zgodnie z niniejszym artykułem służy, w przypadku dalszych identycznych wniosków, jako odniesienie dla komitetu określonego w art. 20 ust. 1.

Artykuł 12

Równoważność

1. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może uznać równoważność między warunkami lub przepisami homologacji WE pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych ustanowionych niniejszą dyrektywą łącznie z oddzielnymi dyrektywami i procedur ustanowionych uzgodnieniami międzynarodowymi lub przepisami państw trzecich, w ramach umów wielostronnych lub dwustronnych między Wspólnotą i państwami trzecimi.

2. Uznaje się równoważność homologacji typu WE wydanych na podstawie oddzielnych dyrektyw w sprawie pojazdów silnikowych określonych w dyrektywie 70/156/EWG i w rozdziale B część II-A załącznika II do niniejszej dyrektywy.

3. Uznaje się równoważność homologacji typu wydanych na podstawie regulaminów ONZ/EKG załączonych do zrewidowanego Porozumienia 1958 określonego w rozdziale B część II B załącznika II do niniejszej dyrektywy.

4. Równoważność biuletynów badań wydanych na podstawie znormalizowanych kodów OECD określonych w rozdziale B część II-C załącznika II do niniejszej dyrektywy, uważa się za rozwiązanie alternatywne do sprawozdań z badań sporządzanych zgodnie z oddzielnymi dyrektywami.

Artykuł 13

Warunki zapewnienia zgodności produkcji

1. Państwo Członkowskie udzielające homologacji typu WE podejmuje środki, określone w załączniku IV, w odniesieniu do tej homologacji, w celu sprawdzenia, gdzie sytuacja tego wymaga, we współpracy z organami udzielającymi homologacji typu WE w pozostałych Państwach Członkowskich, czy stworzono odpowiednie warunki w celu zapewnienia, że produkowane pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne są zgodne z homologowanym typem.

2. Państwo Członkowskie udzielające homologacji typu WE podejmuje niezbędne środki określone w załączniku IV, w odniesieniu do tej homologacji, w celu sprawdzenia, gdzie sytuacja tego wymaga, we współpracy z organami udzielającymi homologacji typu WE w pozostałych Państwach Członkowskich, czy warunki określone w ust. 1 są w dalszym ciągu odpowiednie oraz czy produkowane pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne w dalszym ciągu są zgodne z homologowanym typem.

Sprawdzenie w celu zapewnienia zgodności produktu z homologowanym typem ogranicza się do procedur określonych w sekcji 2 załącznika IV.

Artykuł 14

Obowiązek udzielania informacji

Właściwe organy Państw Członkowskich udzielające homologacji typu WE informują się wzajemnie, w terminie jednego miesiąca, o wycofaniu udzielonej homologacji typu WE, wraz z podaniem uzasadnienia takiego środka.

Artykuł 15

Klauzule ochronne

1. Jeśli Państwo Członkowskie stwierdza, że pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne szczególnego typu stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego lub bezpieczeństwa pracy, mimo że towarzyszy im ważne świadectwo zgodności lub są właściwie oznakowane, to wówczas Państwo to może, maksymalnie przez okres sześciu miesięcy, odmówić rejestracji takich pojazdów lub może zabronić sprzedaży lub wprowadzenia do użytku na swoim terytorium takich pojazdów, części lub oddzielnych zespołów technicznych.

Powiadomi ono niezwłocznie o tym inne Państwa Członkowskie i Komisję, podając przyczyny, na jakich oparta została jego decyzja.

2. W sytuacjach opisanych w ust. 1, Komisja rozpoczyna, możliwie jak najszybciej, konsultacje z zainteresowanymi stronami.

W przypadku gdy w następstwie konsultacji Komisja uzna, że:

a) środki są uzasadnione, wówczas niezwłocznie powiadamia o tym Państwo Członkowskie, które podjęło inicjatywę w tym względzie, a następnie pozostałe Państwa Członkowskie;

b) środek nie jest uzasadniony, wówczas niezwłocznie powiadamia o tym Państwo Członkowskie, które podjęło inicjatywę w tym względzie oraz producenta.

W przypadku gdy decyzja opisana w ust. 1 jest uzasadniona z powodu istnienia luki w jednej z oddzielnych dyrektyw, decyzję o podtrzymaniu jej podejmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 20 ust. 2.

Artykuł 16

Brak zgodności z homologowanym typem

1. Brak zgodności z homologowanym typem występuje, jeśli stwierdza się odchylenia w stosunku do danych szczegółowych w świadectwie homologacji typu WE i/lub pakiecie informacyjnym i jeśli odchyleń tych nie dopuszcza, zgodnie z art. 5 ust. 3 Państwo Członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE.

Nie uważa się, że pojazd różni się od homologowanego typu, jeśli mieści się w dopuszczalnych tolerancjach określonych w oddzielnych dyrektywach.

2. Jeśli Państwo Członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE stwierdza, że pojazdy, części lub oddzielne zespoły techniczne, którym towarzyszy świadectwo zgodności lub, które posiadają znak homologacji typu WE, nie są zgodne z homologowanym przez nie typem, to podejmuje ono niezbędne środki w celu zapewnienia, że znajdujące się w produkcji pojazdy, części lub oddzielne zespoły techniczne są zgodne z homologowanym typem.

Organ udzielający homologacji w tym Państwie Członkowskim informuje organy udzielające homologacji w pozostałych Państwach Członkowskich oraz Komisję o podjętych środkach, które mogą objąć cofnięcia homologacji typu WE.

3. Organ odpowiedzialny za homologację typu WE pojazdu zwraca się do Państwa Członkowskiego, które udzieliło homologacji WE układu, części, oddzielnego zespołu technicznego lub niekompletnego pojazdu o podjęcie niezbędnego działania w celu zapewnienia, że produkowane pojazdy są zgodne z homologowanym typem w przypadku:

a) homologacji typu WE pojazdu, jeśli niezgodność pojazdu wynika wyłącznie z niezgodności układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, lub

b) wielostopniowej homologacji, jeśli niezgodność skompletowanego pojazdu wynika wyłącznie z niezgodności układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, będących częścią pojazdu niekompletnego lub samego pojazdu niekompletnego.

Państwo Członkowskie niezwłocznie powiadamia o tym Komisję i stosuje się ust. 2.

Artykuł 17

Sprawdzenie niezgodności

Jeśli Państwo Członkowskie stwierdzi, że pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne, którym towarzyszy świadectwo zgodności lub które posiadają znak homologacji typu WE, nie są zgodne z homologowanym typem, to może ono wnioskować, aby Państwo Członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, sprawdziło, czy znajdujące się w produkcji pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne, są zgodne z homologowanym typem.

Działanie to zostaje podjęte możliwie jak najszybciej, w każdym zaś przypadku w ciągu sześciu miesięcy od daty wniosku.

Artykuł 18

Powiadamianie o decyzjach i przysługujących środkach odwoławczych

Wszelkie decyzje o odmowie lub cofnięciu homologacji typu WE, odmowie rejestracji lub zakazie wprowadzenia do użytku lub sprzedaży podjęte zgodnie z przepisami przyjętymi w wykonaniu niniejszej dyrektywy przedstawiają uzasadnienie, na którym się opierają.

Wszystkie takie decyzje przekazuje się zainteresowanej stronie, która jednocześnie jest informowana o środkach odwoławczych przysługujących jej na mocy przepisów obowiązujących w Państwach Członkowskich oraz terminach, w jakich odwołanie może zostać złożone.

Artykuł 19

Zmiana załączników do niniejszej dyrektywy lub oddzielnych dyrektyw

1. Komisja przyjmuje następujące środki mające na celu zmianę elementów innych niż istotnie niezbędne dla wykonania niniejszej dyrektywy i odnoszące się do kwestii określonych poniżej, zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 20 ust. 3: [1]

a) zmiany konieczne dla dostosowania załączników do niniejszej dyrektywy, lub

b) zmiany konieczne dla dostosowania przepisów technicznych oddzielnych dyrektyw, lub

c) wprowadzenie do oddzielnych dyrektyw przepisów odnoszących się do homologacji typu WE oddzielnych zespołów technicznych.

2. [2] Komisja dostosuje załączniki do niniejszej dyrektywy, jeżeli, zgodnie z dyrektywą 97/836/WE, nowe przepisy lub poprawki do istniejących przepisów przyjęte przez Wspólnotę zostaną wprowadzone. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 20 ust. 3.

Artykuł 20

Komitet

1. Komisję wspiera komitet.

2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniając przepisy jej art. 8.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. [3] W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

Artykuł 21

Powiadamianie organów udzielających homologacji typu WE i służb technicznych

1. Państwo Członkowskie podaje Komisji i pozostałym Państwom Członkowskim nazwy i adresy:

a) organów udzielających homologacji typu WE i, gdzie sytuacja tego wymaga, dziedzin, w zakresie których są odpowiedzialne, oraz

b) służb technicznych, które wyznaczyły, podając, dla których procedur badawczych organy te zostały wyznaczone.

Zgłoszone służby techniczne muszą spełniać zharmonizowaną normę w sprawie działania laboratoriów badawczych (EN – ISO/IEC 17025:2000), z zastrzeżeniem następujących warunków:

i) producenta można wyznaczyć jako służbę techniczną jedynie, jeśli jest wyraźnie przewidziane w oddzielnych dyrektywach lub alternatywnych uregulowaniach;

ii) zezwala się na stosowania przez służbę techniczną zewnętrznych urządzeń, za zgodą organu udzielającego homologacji typu WE.

2. Przyjmuje się, że zgłoszona służba techniczna spełnia zharmonizowaną normę określoną w ust. 1 lit. b).

Jednakże gdzie sytuacja tego wymaga, Komisja może zwrócić się do Państwa Członkowskiego o dostarczenie dowodu na poparcie tego.

3. Służby z państw trzecich można zgłaszać jako wyznaczone służby techniczne jedynie, gdy jest to przewidziane w dwustronnym lub wielostronnym porozumieniu między Wspólnotą a danym państwem trzecim.

Artykuł 22

Wykonanie

1. Państwa Członkowskie przyjmą i opublikują, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2004 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Państwa Członkowskie zastosują te przepisy z dniem 1 lipca 2005 r.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 23

Środki wprowadzania w życie homologacji typu WE

1. W zakresie pojazdów należących do kategorii T1, T2 i T3, Państwa Członkowskie stosują niniejszą dyrektywę do:

a) nowych typów pojazdów od dnia 1 lipca 2005 r.;

b) wszystkich nowych pojazdów wprowadzonych do użytku od dnia 1 lipca 2009 r.

2. W przypadku kategorii pojazdów innych niż kategorie określone w ust. 1, z chwilą przyjęcia wszystkich oddzielnych dyrektyw dla kategorii pojazdu określonej w załączniku II, Państwo Członkowskie stosuje niniejszą dyrektywę:

a) trzy lata po dacie wejścia w życie ostatniej oddzielnej dyrektywy, która musi jeszcze zostać przyjęta dla nowych typów pojazdów;

b) sześć lat po dacie wejścia w życie ostatniej oddzielnej dyrektywy, która musi jeszcze zostać przyjęta dla wszystkich pojazdów wprowadzonych do użytku.

3. Państwo Członkowskie może, na wniosek producentów, stosować niniejszą dyrektywę do nowych typów pojazdów od dnia wejścia w życie wszystkich powiązanych oddzielnych dyrektyw.

Artykuł 24

Uchylenie

1. Dyrektywa 74/150/EWG traci moc ze skutkiem od dnia 1 lipca 2005 r.

2. Odniesienia do dyrektywy 74/150/WE uważa się za odniesienia do niniejszej dyrektywy i odczytuje się zgodnie z tabelą korelacji przedstawioną w załączniku VIII do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 25

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 26

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 maja 2003 r.

[1] Art. 19 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1137/2008 z dnia 22 października 2008 r. dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE niektóre akty podlegające procedurze ustanowionej w art. 251 Traktatu, w zakresie procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą (Dz.Urz.UE L 311 z 21.11.2008, str. 1). Zmiana weszła w życie 11 grudnia 2008 r.

[2] Art. 19 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1137/2008 z dnia 22 października 2008 r. dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE niektóre akty podlegające procedurze ustanowionej w art. 251 Traktatu, w zakresie procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą (Dz.Urz.UE L 311 z 21.11.2008, str. 1). Zmiana weszła w życie 11 grudnia 2008 r.

[3] Art. 20 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1137/2008 z dnia 22 października 2008 r. dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE niektóre akty podlegające procedurze ustanowionej w art. 251 Traktatu, w zakresie procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą (Dz.Urz.UE L 311 z 21.11.2008, str. 1). Zmiana weszła w życie 11 grudnia 2008 r.