Wydanie tymczasowe

WYROK SĄDU (czwarta izba)

z dnia 8 maja 2024 r.(*)

Służba publiczna – Personel tymczasowy – Umowa na czas nieokreślony – Rozwiązanie umowy – Artykuł 47 lit. c) ppkt (i) WZIP – Utrata zaufania – Brak ustalenia okoliczności faktycznych

W sprawie T‑24/23

UF, zamieszkały w Woluwe‑Saint‑Étienne (Belgia), którego reprezentował S. Orlandi, adwokat,

strona skarżąca,

przeciwko

Komisji Europejskiej, którą reprezentowała I. Melo Sampaio, w charakterze pełnomocnika,

strona pozwana,

SĄD (czwarta izba),

w składzie: R. da Silva Passos (sprawozdawca), prezes, S. Gervasoni i T. Pynnä, sędziowie,

sekretarz: L. Ramette, administrator,

uwzględniając pisemny etap postępowania,

po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 30 listopada 2023 r.,

wydaje następujący

Wyrok

1 W skardze na podstawie art. 270 TFUE skarżący UF wnosi, po pierwsze, o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 8 kwietnia 2022 r., na mocy której rozwiązano z nim umowę o pracę w charakterze członka personelu tymczasowego na czas nieokreślony (zwanej dalej „zaskarżoną decyzją”), oraz po drugie, o zadośćuczynienie krzywdzie, jakiej w swej ocenie doznał.

 Okoliczności faktyczne leżące u podstaw sporu

2 W dniu 16 lipca 2016 r. skarżący został zatrudniony przez Komisję w charakterze członka personelu tymczasowego, w rozumieniu art. 2 lit. c) Warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej (zwanych dalej „WZIP”), na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.

3 Skarżący pełnił obowiązki pracownika ochrony osobistej członków Komisji, w tym wiceprzewodniczącego A, a ostatnio wiceprzewodniczącego B (zwanego dalej „wiceprzewodniczącym”). Obowiązki skarżącego wiązały się z posiadaniem broni palnej.

W ramach swoich obowiązków skarżący musiał regularnie poddawać się testom wirusologicznym na reakcje łańcuchowe polimerazy, zwanym „PCR”, w celu ustalenia, czy jest nosicielem wirusa odpowiedzialnego za pandemię COVID‑19.