Postanowienie SN z dnia 5 grudnia 2023 r., sygn. I PSK 25/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Romuald Dalewski

w sprawie z powództwa Ł. Ł.
‎przeciwko G. I.
‎o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i sprostowanie świadectwa pracy,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 5 grudnia 2023 r.,
‎skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy

i Ubezpieczeń Społecznych w Płocku
‎z dnia 26 września 2022 r., sygn. akt VI Pa 43/22,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Ł. Ł. 8 grudnia 2020 r., wniósł o zasądzenie od G. I. kwoty 24.441,21 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, kwoty 20.097,13 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty tytułem ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w liczbie 52 dni, kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz o sprostowanie świadectwa pracy poprzez podanie prawidłowego okresu świadczenia pracy tj. od 23 września 2015 r., usunięcie wzmianki, że do rozwiązania umowy doszło bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych oraz podanie, że powód nie wykorzystał urlopu wypoczynkowego w jakiejkolwiek liczbie wolnych dni przysługujących mu w 2020 r.

Pozwany G. I. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu.

Wyrokiem z 21 kwietnia 2022 r., Sąd Rejonowy w Płocku oddalił powództwo.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że G. I. prowadzi przedsiębiorstwo A. Zajmuje się budową przede wszystkim obiektów przemysłowych na terenie Polski oraz za granicą - w B., D. i H. Zgodnie z obowiązującymi przepisami pracownik mógł zostać oddelegowany do pracy za granicę na maksymalnie 12 miesięcy, po tym czasie był zobowiązany przez pewien okres pracować w Polsce. Jeżeli pracownik nie chciał pracować w Polsce, pozwany zgadzał się udzielać mu płatnego urlopu do czasu ponownego oddelegowania do pracy za granicą, a po wykorzystaniu limitu urlopowego - urlopu bezpłatnego.