Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28 marca 2024 r., sygn. II SA/Gd 853/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń Asesor WSA Wojciech Wycichowski Protokolant Specjalista Agnieszka Pazdykiewicz po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2024 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 3 sierpnia 2023 r. nr SKO Gd/2778/23 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarga E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 3 sierpnia 2023 r., nr SKO Gd/2778/23, wniesiona została w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

W dniu 30 grudnia 2022 r. skarżąca złożyła wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką – Z. S., legitymującą się wydanym na stałe przez Miejski Zespół ds. Orzekania o Niepełnoprawności w Gdańsku orzeczeniem z dnia 2 listopada 2020 r. o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Prezydent Miasta Gdańska decyzją z dnia 7 marca 2023 r., nr GCŚ/DŚO/006276/SP/03/2023, wydaną na podstawie art. 2 pkt 2, art. 17 ust. 1 i ust. 1 a, ust. 3 art. 24 ust. 1, (ust 2a) i ust. 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2023 r., poz. 390), odmówił przyznania skarżącej wnioskowanego świadczenia.

Uzasadniając wydaną decyzję, Prezydent stwierdził na wstępie, że niewątpliwie matka skarżącej wymaga stałej opieki i pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji, i podkreślił, że nie neguje rzeczywistego faktu niesienia przez skarżącą pomocy chorej matce. Prezydent wskazał przy tym, że z wywiadu środowiskowego, sporządzonego w dniu 8 lutego 2023 r. wynika, że skarżąca prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z matką od sierpnia 2020 r., kiedy to matka skarżącej przeszła udar niedokrwienny mózgu. Od tego czasu matka skarżącej cierpi na otępienie naczyniowe, niedowład lewej strony ciała, nadciśnienie, chorobę niedokrwienną serca. Matka skarżącej nie jest w stanie wykonać samodzielnie żadnych czynności, jest osobą leżącą, pampersowaną. Wszystkie czynności higieniczne tj. mycie czy przebieranie wykonuje skarżąca. Matka skarżącej nie może jeść samodzielnie, jest karmiona przez skarżącą, ma podawane rozkruszone leki (ok. 15 dziennie), gdyż nie jest w stanie połknąć tabletki. Skarżąca musi kontrolować matkę w nocy, gdyż zdarza się, że spada ona z łóżka. Matka skarżącej nie jest w stanie funkcjonować bez dozoru i pomocy skarżącej, może zostać sama w domu na około 1 godzinę, kiedy to skarżąca idzie do sklepu. Jedyną osobą, która może zaopiekować się matką jest skarżąca. Matka skarżącej ma jeszcze syna ale nie interesuje on się losem matki, nadużywa alkoholu i nie można liczyć na jego pomoc. Skarżąca nie ma męża ani dzieci, więc jest jedyną osobą, która sprawuje opiekę nad matką. Skarżąca była aktywna zawodowo do końca listopada 2022 r., następnie musiała zwolnić się z pracy, żeby zaopiekować się matką. W oświadczeniu z dnia 3 lutego 2023 r. skarżąca wskazała, że jej matka jest pod opieką lekarza rodzinnego, neurologa, ortopedy, okulisty, endokrynologa, kardiologa, psychiatry, geriatry, gastrologa. Wcześniej, matka skarżącej korzystała z usług opiekuńczych, raz w tygodniu po 2 godziny. Z Samorządowej Elektronicznej Platformy Informacyjnej wynika, że wskazane usługi były realizowane do 31 grudnia 2022 r. W okresie od 1 marca 2022 r. do 31 października 2023 r. osoba wymagająca opieki otrzymała skierowanie do ośrodka wsparcia (wcześniej od 1 grudnia 2021 r. do 28 lutego 2022 r.), nie mniej jednak z wywiadu nie wynika, aby matka skarżącej korzystała z tej formy pomocy. Skarżąca wskazała, że z powodu pogorszenia się stanu zdrowia matki, nietolerowania opiekunek przez matkę, a także nieodpowiednią jakość świadczonych usług chce, aby matka przez ostatnie chwile życia była dobrze zaopiekowana.