Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 3 grudnia 2020 r., sygn. II SA/Bk 552/20

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Sędziowie asesor sądowy WSA Elżbieta Lemańska (spr.), sędzia WSA Marek Leszczyński, , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi G. O. i M. O. na uchwałę Rady Gminy Brańsk z dnia 5 czerwca 2020 r. nr XII/98/2020 w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Brańsk oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu 5 czerwca 2020 r. Rada Gminy Brańsk podjęła uchwałę nr XII/98/2020 w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Brańsk (Dz. Urz. Woj. Podl. z 2020 r., poz. 2814). Uchwałą powyższą zmieniono uchwałę nr VIII/53/03 Rady Gminy Brańsk z dnia 30 października 2003 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Brańsk (Dz. Urz. Woj. Podl. nr 120, poz. 2229 ze zm.) przez dodanie §24b o treści "W granicy obrębu ewidencyjnego Załuskie Kościelne zakazuje się lokalizacji budynków inwentarskich przeznaczonych do chowu i hodowli zwierząt o obsadzie powyżej 150 DJP w ramach jednego gospodarstwa rolnego".

Skargę na powyższą uchwałę złożyli G. O. i M. O., którzy zarzucili naruszenie prawa materialnego, tj.:

a) art. 1 ust. 2 pkt 6, 7 i 12 oraz art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1 oraz art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r., poz. 293 ze zm.), dalej: u.p.z.p. w związku z art. 140 Kodeksu cywilnego (dalej: K.c.) oraz w związku z art. 2, art. 7, art. 21 ust. 1, art. 22, art. 31 ust. 3, art. 64 ust. 3, art. 87 ust. 2 i art. 94 Konstytucji RP w związku z art. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców przez przekroczenie władztwa planistycznego oraz nieuzasadnione, niezgodnie z zasadą proporcjonalności i niecelowe ograniczenie prawa własności nieruchomości i swobody prowadzenia działalności gospodarczej przez skarżących, bez zważenia interesu skarżących i uzasadnienia jaki interes publiczny uzasadnia to ograniczenie;