Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 20 września 2017 r., sygn. I SA/Gd 663/17

Podatek dochodowy od osób fizycznych

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Romała, Sędziowie Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Protokolant Starszy Sekretarz sądowy Dorota Kotlarek, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 września 2017 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w z dnia 13 lutego 2017 r., nr[...], [...] w przedmiocie ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2007 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniami z dnia 1 lutego 2010 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wszczął wobec A.S. i M.S. postępowanie kontrolne oraz kontrolę podatkową w zakresie kontroli dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2007 rok.

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z dnia 29 sierpnia 2014 r. ustalił A.S. zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2007 rok w wysokości 1.308.808 zł.

Po rozpatrzeniu wniesionego przez skarżącego odwołania Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia 13 lutego 2017 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że wprawdzie Trybunał Konstytucyjny uznał przepis art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zmian.) - dalej w skrócie zwanej u.p.d.o.f. za niezgodny z Konstytucją, niemniej jednak nie obalił on zasady słuszności prowadzenia postępowań w oparciu o ten przepis oraz obowiązku ponoszenia ciężaru podatkowego związanego z tego typu przychodami. Co do zasady zatem podleganie opodatkowaniu z tytułu nieujawnionych źródeł przychodu jest słuszne. Zdaniem organu, wbrew twierdzeniom podatnika, obowiązkiem organu pierwszej instancji było rozstrzygnięcie sprawy w oparciu o wnioski płynące z treści wyroków Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 lipca 2013 r., sygn. akt SK 18/09 oraz z dnia 29.07.2014 r., sygn. akt P 49/13. W szczególności orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29.07.2014 r., nie stanowiło przeszkody prawnej dla dalszego procedowania przez organy podatkowe, albowiem nadal istniała materialnoprawna podstawa prawna do rozpoznania sprawy.