Wyrok WSA w Krakowie z dnia 23 czerwca 2017 r., sygn. I SA/Kr 232/17

Podatek od towarów i usług

|Sygn. akt I SA/Kr 232/17 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 23 czerwca 2017 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Urszula Zięba (spr.), Sędziowie: WSA Inga Gołowska, WSA Stanisław Grzeszek, Protokolant st. sekretarz: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 czerwca 2017 r., sprawy ze skargi R.P., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 16 grudnia 2016 r. Nr [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług, , , - s k a r g ę o d d a l a -,

Uzasadnienie

W wyniku kontroli podatkowych przeprowadzonych w firmie R. P. za okresy od września do grudnia 2013r., od stycznia do grudnia 2014r. oraz od stycznia do marca 2015r. Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, iż dokonując rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług ujął on w rejestrach sprzedaży VAT i następnie wykazał w deklaracjach podatkowych VAT-7 za ww. okresy rozliczeniowe, sprzedaż zwolnioną, wynikającą z faktur VAT, wystawionych na rzecz C. T. P. D. K. w K., tytułem świadczenia usług edukacyjnych. W oparciu o zgromadzone materiały dowodowe organ I instancji uznał, że w rzeczywistości nie dokonywał on sprzedaży usług zwolnionych od podatku od towarów i usług, gdyż nie nauczał języków obcych, a pełnił jedynie rolę osoby kwalifikującej danego kursanta na odpowiedni poziom kursu językowego. Właściwą usługę nauczania języków obcych wykonywała szkoła językowa T. P., na rzecz której podatnik wykonywał owe czynności. Podatnik natomiast oferował do sprzedaży kursy językowe, a w tym celu przeprowadzał jedynie rozmowę kwalifikacyjną oraz próbną lekcję danego języka obcego, na podstawie autorskich materiałów językowych, przekazanych przez C. Organ I instancji uznał, że w odniesieniu do świadczonych przez podatnika usług sprzedaży kursów językowych brak było możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku od towarów i usług, a usługi świadczone przez podatnika na rzecz T. P. stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23 %. Jednocześnie organ I instancji uznał, że w okresach objętych przedmiotowymi postępowaniami, podatnikowi przysługiwało odliczenie kwot podatku naliczonego, wykazanego w fakturach, dokumentujących nabycia towarów i usług w pełnej wysokości, w związku z wykonywaniem przez niego tylko czynności, podlegających opodatkowaniu. W kontrolowanym okresie świadczył on bowiem także usługi gastronomiczne, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Wykazując, jako zwolnione z opodatkowania usługi świadczone na rzecz T. P., stosował proporcje w zakresie odliczenia podatku naliczonego.