Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 maja 2016 r., sygn. II SA/Kr 332/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magda Froncisz (spr.) Sędziowie: WSA Paweł Darmoń WSA Beata Łomnicka Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2016 r. sprawy ze skargi M. S. na uchwałę nr XII/90/2015 Rady Miasta Jordanowa z dnia 26 października 2015 r. w sprawie Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Miasta Jordanowa I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie § 5 punkt 6) załącznika nr 1 do tej uchwały; II. zasądza od Rady Miasta Jordanowa na rzecz skarżącej M. S. kwotę 300 ( trzysta ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

M. S. pismem z dnia 24 lutego 2016 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę nr XII/90/2015 Rady Miasta Jordanowa z 26 października 2015 roku w sprawie Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Miasta Jordanowa (Dz.Urz.Woj.Mał. z 2015 r., poz. 6210), dalej "uchwała", zaskarżając regulację zawartą w Rozdziale 3 § 5 pkt 6) załącznika nr 1 do ww. uchwały.

Skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności uchwały w zakresie regulacji zawartej w Rozdziale 3 § 5 pkt 6) załącznika nr 1 do ww. uchwały oraz o zasądzenie kosztów postępowania. Skargę oparła na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 18 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2015 r., poz. 1515, dalej "u.s.g.").

W uzasadnieniu zarzutów skarżąca podniosła, że w zaskarżonej części uchwała zawiera istotne wady:

1. narusza art. 6c ust. 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2013 r., poz. 1399 ze zm.; obecnie Dz.U. z 2016 r., poz. 250), dalej "u.c.p.g", poprzez przerzucenie na mieszkańca gminy obowiązku dostarczania bioodpadów w przypadku, gdy mieszkaniec jest właścicielem nieruchomości o powierzchni powyżej 700 m 2 i nie posiada kompostownika. Skarżąca podniosła, że nie wszystkie bioodpady nadają się do kompostowania. Skarżąca podniosła, że w orzecznictwie podkreśla się, że ustawa z 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach co do zasady zobowiązuje gminę do powierzenia realizacji zadania własnego w zakresie odbioru odpadów lub odbioru i zagospodarowania odpadów przedsiębiorcy wyłonionemu w drodze przetargu (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej przy Prezesie Urzędu Zamówień Publicznych z dnia 29.03.2013 r., [...]; [...]; [...]; [...]; [...]; [...]; [...]; [...]; [...], LEX nr 1311870). Wysoce wątpliwy jest - zdaniem skarżącej - fakt, iż odstępstwo od powołanej wyżej zasady wprowadzono w związku z wymagającymi szczególnej ostrożności bioodpadami.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00