Wyrok WSA w Krakowie z dnia 7 października 2015 r., sygn. II SA/Kr 918/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Łomnicka Sędziowie : WSA Kazimierz Bandarzewski WSA Magda Froncisz (spr.) Protokolant : sekretarz sądowy Małgorzata Piwowar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2015 r. sprawy ze skargi M. N. na uchwałę nr XXIX/189/2012 Rady Miejskiej w Bukownie z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie przyjęcia regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Miasta Bukowno I. stwierdza nieważność § 25 pkt 4 zaskarżonej uchwały; II. zasądza od Miasta Bukowno na rzecz skarżącej M. N. kwotę 557 zł ( pięćset pięćdziesiąt siedem złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

UZASADNEINIE

M.N. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę z dnia 13 lipca 2015 roku na uchwałę Rady Miejskiej w Bukownie z dnia 20 grudnia 2012 roku (nr XXIX/189/2012) w sprawie przyjęcia Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Miasta , w której zaskarżyła ww. uchwałę w części, tj. w zakresie regulacji § 25 pkt 4, zakazującej utrzymywania na nieruchomości psów i innych zwierząt domowych w ilości powyżej 3 szt. mogących rodzić uciążliwości dla właścicieli nieruchomości sąsiednich, chyba że osoba utrzymująca te zwierzęta uzyska wcześniejszą zgodę właścicieli nieruchomości graniczących z daną nieruchomością.

Skarżąca wniosła o stwierdzenie - na podstawie art. 147 § 1 P.p.s.a.- nieważności zaskarżonej uchwały w części, a to w zakresie regulacji § 25 pkt 4 oraz o zasądzenie od organu administracji na rzecz skarżącej kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Zaskarżonej uchwale zarzuciła naruszenie interesu prawnego i uprawnień skarżącej oraz jej sprzeczność z prawem poprzez:

1) nieuprawnione wkroczenie przez przepisy Regulaminu w sferę praw i obowiązków skarżącej, w szczególności poprzez ograniczenie przysługujących jej dotychczas uprawnień, w tym ograniczenie jej prawa własności w drodze aktu nieposiadającego rangi ustawowej, co jest sprzeczne z art. 31 ust. 3 oraz art. 64 Konstytucji;