Interpretacja indywidualna z dnia 24.09.2013, sygn. IPPP1/443-791/13-2/PR, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1/443-791/13-2/PR

wystawienia faktur korygujących oraz anulowania faktur VAT, z uwagi na zmianę podstawy prawnej pobieranych opłat z tytułu dzierżawy

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 06.08.2013 r. (data wpływu 08.08.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• wystawienia faktur korygujących, zmniejszających podstawę opodatkowania do zera, a następnie wystawienie nowych faktur VAT (pytanie nr 1) jest nieprawidłowe,

• dopuszczalności anulowania wystawionych faktur, które nie zostały wprowadzone do obiegu prawnego VAT (pytanie nr 2) jest prawidłowe,

• rozliczenia nowych faktur VAT dokumentujących dzierżawę gruntu w miesiącu ich wystawienia (pytanie nr 2) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.08.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktur korygujących oraz anulowania faktur VAT, z uwagi na zmianę podstawy prawnej pobieranych opłat z tytułu dzierżawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza wystawić korygujące faktury VAT dla kontrahentów, którym wystawiono w latach 2010-2012 faktury VAT w związku z zawartymi umowami na korzystanie z nieruchomości lub też bezumownym korzystaniem z nieruchomości będących własnością Skarbu Państwa stanowiących grunty pokryte wodami, Wnioskodawca wystawiając faktury VAT opierał się na przekonaniu, że do korzystania z tego rodzaju gruntów ma zastosowanie art. 43 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Wysokość opłat ustalana była wg obowiązujących stawek i sposobu naliczania czynszu z tytułu dzierżawy nieruchomości Skarbu Państwa znajdujących się w trwałym zarządzie lub we władaniu Wnioskodawcy (w zależności od okresu obowiązywały stawki wynikające z Zarządzenia Dyrektora Wnioskodawcy lub Prezesa Krajowego Zarządu. W większości przypadków faktury zostały odebrane przez kontrahentów, ale wystąpiły też sytuacje, że kontrahent odmówił odebrania faktury czy też zwrócił wcześniej przyjętą. Kontrahenci nie kwestionowali faktu korzystania z nieruchomości. Niektórzy kontrahenci po kilku wezwaniach do zapłaty dokonali zapłaty, jednak większość kontrahentów nie dokonała do dnia dzisiejszego zapłaty za wystawione faktury.