Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 13.03.2007, sygn. PDFD/415-8/07, Drugi Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej, sygn. PDFD/415-8/07

Czy w związku z treścią przepisu art. 5b ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) czynności związane ze świadczeniem usług kierowania pojazdem na rzecz spółki z o.o. będą uznawane za pozarolniczą działalność gospodarczą.

Art. 5a pkt 6 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.Natomiast zgodnie z art. 5b ust.1 powołanej wyżej ustawy:Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności, 2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością. Z opisu stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie wynika, że na podstawie zawartej z w/w spółką umowy podatnik wykonuje czynności polegające na kierowaniu pojazdem, celem przewiezienia ładunków.Podatnik opisując stan faktyczny nie podał informacji, czy wykonując czynności kierowania pojazdami w celu przewiezienia ładunków jest związany umowami z osobami trzecimi tj. odbiorcami przewożonych przez niego ładunków, a jeżeli tak, to czy z tych umów wynika jego odpowiedzialność względem tych osób za rezultat podejmowanych czynności i ich wykonanie. Dlatego też tut. organ podatkowy udzielając niniejszej interpretacji nie odniósł się do zagadnień dotyczących odpowiedzialności podatnika względem osób trzecich. Z istoty prowadzenia działalności gospodarczej wynika, że osoba prowadząca taką działalność (w tym również osoba tzw. samozatrudniona) prowadzi ją na własne ryzyko. Ryzyko gospodarcze związane z prowadzeniem działalności gospodarczej sprowadza się m.in. do prawdopodobieństwa nie uzyskania spodziewanych wyników ekonomiczno-finansowych.Skoro zgodnie z cyt. wyżej art.5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym działalność gospodarcza jest działalnością zarobkową (nastawioną na osiągnięcie zysku) to opcja nie uzyskania spodziewanego zarobku (zysku), np. poprzez brak popytu na towary lub usługi świadczone przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą będzie stanowiła jeden z elementów ryzyka gospodarczego związanego z tą działalnością.Z opisu stanu faktycznego przedmiotowej sprawy wynika, że podatnik może nie uzyskać spodziewanych efektów finansowych związanych z usługami kierowania pojazdami.Na wystąpienie tego ryzyka gospodarczego sprowadzającego się do możliwości nie uzyskania spodziewanego wyniku finansowego podejmowanych działań składa się szereg elementów takich jak: -- odpowiedzialność podatnika wobec spółki za przewożone ładunki oraz za szkody wynikłe z tyt. niewykonania lub nienależytego wykonania zleconych czynności, co skutkuje uprawnieniem spółki do zakwestionowania należności wobec podatnika,-- uzależnienie wysokości wynagrodzenia podatnika od długości przebytych samochodem tras,-- możliwość nie uzyskania wynagrodzenia w przypadku braku zapotrzebowania na usługi podatnika.Sposób wykonywania przez podatnika czynności na rzecz spółki może być podobny do sposobu świadczenia pracy kierowców zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Jednakże w ramach stosunku pracy pracownik, jeśli wykonywał starannie swoje obowiązki , ma prawo do wynagrodzenia wynikającego z umowy, choćby rezultat pracy był nieudany, zaś w przedmiotowej sprawie podatnikowi nie przysługuje takie prawo, co zdaniem tut. organu podatkowego świadczy o tym, że podatnik ponosi ryzyko gospodarcze związane z wykonywanymi czynnościami kierowania pojazdami.Wspomnianą wyżej odmienność sytuacji w zakresie ryzyka gospodarczego dotyczącą pracowników oraz osób prowadzących działalność gospodarczą w ramach tzw. samozatrudnienia podkreślono w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 16.11.2006r. zamieszczonym na stronie internetowej Ministerstwa Finansów. A zatem w ocenie tut. organu podatkowego nie zostanie spełniony warunek określony w art.5b ust.1 pkt 3 w/w ustawy i w konsekwencji do podatnika nie będzie miała zastosowania dyspozycja zawarta w tym przepisie. Mając powyższe na uwadze, tut. organ podatkowy podziela stanowisko wnioskodawcy.