Wyrok SN z dnia 9 czerwca 2008 r., sygn. II PK 330/07

Obniżenie przez radę gminy wynagrodzenia burmistrza nie wymaga jego zgody.

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar, Sędziowie SN: Katarzyna Gonera (spra­wozdawca), Małgorzata Wrębiakowska-Marzec.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 czerwca 2008 r. sprawy z powództwa Piotra C. przeciwko Urzędowi Miasta i Gminy w N. o ustalenie i zapłatę, na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowe­go-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bydgoszczy z dnia 24 maja 2007 r. [...]

oddalił skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Bydgoszczy wyrokiem z 24 lipca 2006 r. [...] od­dalił powództwo Piotra C. przeciwko Urzędowi Miasta i Gminy w N. o ustalenie, że wynagrodzenie zasadnicze powoda wynosi 4.380 zł miesięcznie, i o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego pracodawcy kwoty 13.518 zł tytułem wyrównania wyna­grodzenia. Powód twierdził, że działająca w imieniu pracodawcy Rada Miejska w N. obniżyła jego wynagrodzenie miesięczne jednostronnie, bez jego zgody, co naru­szało art. 11 k.p. oraz art. 29 § 4 i 5 k.p.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód od 18 listopada 2002 r. pełni obowiązki Bur­mistrza Miasta i Gminy N. Uchwałą z 6 grudnia 2002 r. Rada Miejska w N. ustaliła wynagrodzenie powoda na poziomie: wynagrodzenie zasadnicze 4.530 zł, dodatek funkcyjny 1.775 zł, wysługa lat w wysokości 5 % od 1 kwietnia 2003 r. i dodatek spe­cjalny w kwocie 504,40 zł (łącznie 6.809,40 zł miesięcznie). Kolejną uchwałą Rada Miejska przyznała powodowi z dniem 13 grudnia 2002 r. łączne wynagrodzenie w kwocie 6.816 zł, obniżając przy tym wynagrodzenie zasadnicze do wysokości 4.380 zł. Uchwałą z 28 sierpnia 2003 r. ustalono wynagrodzenie powoda na poziomie 7.035 zł. Następnie uchwałą z 26 lutego 2004 r. Rada Miejska zmniejszyła wysokość wy­nagrodzenia powoda do kwoty 5.935 zł, w tym obniżyła wynagrodzenie zasadnicze do kwoty 3.500 zł. W związku z ustawowym podwyższeniem stawek wynagrodzenia uchwałą z 31 marca 2005 r. wynagrodzenie powoda podwyższono do łącznej kwoty 6.343,20 zł. Żadna z wymienionych uchwał Rady Miejskiej nie została zakwestiono­wana przez organ nadzoru. 

Sąd Rejonowy powołał się na utrwalone orzecznictwo Sądu Najwyższego (np. wyrok z 20 czerwca 2001 r., I PKN 488/00, OSNP 2003 nr 10, poz. 242), zgodnie z którym do zmiany wysokości wynagrodzenia pracownika samorządowego zatrudnio­nego na podstawie wyboru (w tym burmistrza) nie stosuje się art. 42 k.p., czyli wy­powiedzenia zmieniającego. Sąd pierwszej instancji stwierdził, że wysokość wyna­grodzenia pracowników samorządowych jest kompleksowo uregulowana w ustawie z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593 ze zm.) oraz w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 lutego 2003 r. „w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych” (Dz.U. Nr 33, poz. 264 ze zm.). Tym samym brak jest przesłanek do stosowania w stosunku do tych pracowników - na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy o pracownikach samorządowych - przepisów Kodeksu pracy dotyczących wynagrodzenia, ponieważ przepisy przywołanej ustawy i przepisy wykonawcze do niej regulują tę materię wy­czerpująco. Trudno byłoby również przewidzieć - w przypadku dopuszczenia możli­wości zastosowania art. 42 k.p. - konsekwencje prawne ewentualnej odmowy przyję­cia przez pracownika samorządowego zatrudnionego na podstawie wyboru nowych, mniej korzystnych, warunków wynagrodzenia, musiałoby to bowiem prowadzić do zakończenia stosunku pracy, co jest w przypadku burmistrza trudne do zaakcepto­wania, ponieważ jego stosunek pracy rozwiązuje się dopiero z chwilą wygaśnięcia mandatu (art. 73 § 2 k.p.).