Wyrok NSA z dnia 16 grudnia 2020 r., sygn. II OSK 1609/18

Dla wystąpienia określonej w art. 35 ustawy o ewidencji ludności przesłanki wymeldowania, którą jest "opuszczenie miejsca pobytu stałego" konieczne jest aby fizycznemu przebywaniu osoby w innym miejscu towarzyszyła wola opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu oraz zamiar związania się z tym innym miejscem i urządzenia w nim trwałego centrum życiowego. Z tego względu w postępowaniu w sprawie wymeldowania wymagane jest ustalenie tego, czy nastąpiło faktyczne opuszczenie miejsca pobytu stałego i zbadanie trwałości oraz dobrowolności zamiaru jego opuszczenia. Ustalając "trwałość i dobrowolność opuszczenia lokalu" nie można wyłącznie poprzestawać na twierdzeniach (oświadczeniach) osoby zainteresowanej rozpatrzeniem sprawy. Trzeba zbadać, czy argumentacja strony znajduje potwierdzenie w ustalonych okolicznościach faktycznych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie Sędzia del. NSA Jerzy Stankowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Z. C. i Wojewody Mazowieckiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia [...] października 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 986/17 w sprawie ze skargi H. C. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu [...] października 2017 r. sprawy ze skargi H.C. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Burmistrza Miasta i Gminy S. z dnia [...] stycznia 2017 nr [...].

Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia: