Wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2019 r., sygn. II OSK 1229/19

Artykuł 15 ust. 2 pkt 3 u.p.z.p. nie może stanowić podstawy do wprowadzenia przez radę miejską do planu miejscowego zapisu o wykluczeniu możliwości stosowania paliw stałych. W art. 72 i art. 73 p.o.ś. określono wymagania w zakresie ochrony środowiska stawiane planom miejscowym. Jednocześnie w art. 96 ust. 1 tej ustawy ustawodawca przyznał sejmikowi województwa kompetencje do wprowadzenia w drodze uchwały ograniczeń lub zakazów w zakresie eksploatacji instalacji, w których następuje spalanie paliw, w celu zapobieżenia negatywnemu oddziaływaniu na zdrowie ludzi lub na środowisko. Wobec tego to nie rada gminy w planie miejscowym, lecz sejmik województwa w uchwale podjętej na podstawie art. 96 ust. 1 p.o.ś. jest uprawniony do wprowadzenia zakazu stosowania paliw stałych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie NSA Zofia Flasińska del. WSA Mirosław Gdesz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody Opolskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 20 listopada 2018 r. sygn. akt II SA/Op 295/18 w sprawie ze skargi Gminy G. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego z dnia (...) maja 2018 r. nr (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok w części uchylającej pkt 1 zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego w części tekstowej dotyczącej § 11 pkt 7 uchwały Rady Miejskiej w G. z dnia (...) marca 2018 r. nr (...), w zakresie słów "(przy czym ciepło technologiczne może być wykorzystywane wyłącznie z gazu, oleju lub energii elektrycznej), gazem, energią elektryczną, olejem napędowym" i w tym zakresie oddala skargę; 2. oddala skargę kasacyjną w pozostałym zakresie; 3. odstępuje od zasądzenia na rzecz Wojewody Opolskiego kosztów postępowania kasacyjnego w całości.