Wyrok NSA z dnia 9 sierpnia 2018 r., sygn. II FSK 2225/16

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Mirella Łent, Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 maja 2016 r. sygn. akt VIII SA/Wa 931/15 w sprawie ze skargi S. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla w całości decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 sierpnia 2015 r. nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz S. G. kwotę 8 462 (słownie: osiem tysięcy czterysta sześćdziesiąt dwa) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 maja 2016 r., sygn. akt VIII SA/Wa 931/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA") oddalił skargę S. G. (dalej: "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (dalej: "Dyrektor IS") z dnia 20 sierpnia 2015 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r. Podstawą powyższego orzeczenia był art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm., dalej: "p.p.s.a.").

Z uzasadnienia wyroku WSA wynika, że decyzją z dnia 20 sierpnia 2015 r., Dyrektor IS utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. (dalej: "organ I instancji") z dnia 12 maja 2015 r. Przedmiotem tych decyzji było określenie Skarżącemu zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. (25.427,00 zł).

Nie godząc się z powyższym rozstrzygnięciem Skarżący wniósł skargę do WSA, w której zarzucił naruszenie:

- art. 120, 121 § 1 i 122 w zw. z art. 187 i 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: "o.p."), a także błędne ustalenia faktyczne "poprzez przyjęcie, że czynności objęte fakturami pomiędzy Skarżącym a firmami E. Sp. z o. o. K. Sp. z o. o. w rzeczywistości nie miały miejsca, w sytuacji gdy takie czynności polegające na sprzedaży paliwa odbywały się, a co potwierdzają dokumentacja księgowa oraz przesłuchane w sprawie osoby, w tym Skarżący i jego księgowa Z. P.";