Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 30 maja 2018 r., sygn. II FSK 1408/16

Art. 16 ust. 1 pkt 60 u.p.d.o.p. nie odwołuje się do warunków rynkowych. Ustalony w nim identyczny w każdym wypadku wskaźnik określa bezpieczny poziom zadłużenia spółki wobec jej udziałowców i zapobiega osiąganiu korzyści podatkowych związanych z tego rodzaju dofinansowywaniem działalności spółek. Stosowanie tego przepisu jest niezależne zarówno od wysokości odsetek, jak i od faktycznego zamiaru stron i celu umowy pożyczki.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, Protokolant Natalia Narejko, po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 stycznia 2016 r. sygn. akt I SA/Gl 715/15 w sprawie ze skargi "P." sp. z o.o. z siedzibą w Z. na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2015 r. nr IBPBI/2/4510-200/15/MO w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 28 stycznia 2016 r., sygn. akt I SA/Gl 715/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uwzględnił skargę P. Sp. z o.o. w Ż. i uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z 11 marca 2015 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

Stan sprawy sąd administracyjny pierwszej instancji przedstawił następująco:

We wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej skarżąca podała, że w latach 1996 - 2004 otrzymała kilka pożyczek od swojego duńskiego udziałowca (posiadającego 100 % kapitału zakładowego spółki) i aż do 2013 roku odsetki od tych pożyczek były jedynie naliczane, ale nie były spłacane. W 2014 roku odsetki zostały częściowo zapłacone. Na dzień poprzedzający zapłatę odsetek zadłużenie z tytułu pożyczek przekraczało trzykrotność kapitału udziałowego spółki. Duński udziałowiec jest rezydentem podatkowym na terenie Danii. W uzupełnieniu powołanego wyżej wniosku spółka wskazała, że zamierza w całości lub w ratach spłacić pozostałe odsetki od pożyczek udzielonych w latach 1996 - 2004. Na tle wskazanego zdarzenia przyszłego wnioskodawca zadał następujące pytanie: czy odsetki od pożyczek udzielonych przez udziałowca przed 1 stycznia 2005 roku, które zostaną zapłacone, podlegają ograniczeniom wynikającym z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2014, poz. 851 ze zm., dalej u.p.d.o.p.), jeśli chodzi o zaliczenie ich w koszty uzyskania przychodu? Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 23 ust. 1 Konwencji pomiędzy R.P. a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie w dniu 6 grudnia 2001 roku, obywatele obu krajów powinni być równo traktowani, zarówno w kwestii obowiązków jak i uprawnień, pod względem opodatkowania w każdym z umawiających się państw. Równocześnie zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 18 listopada 2004 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. nr 254, poz. 2533) przepisów dotyczących cienkiej kapitalizacji, określonych w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.o.p., nie należy stosować do odsetek od pożyczek udzielonych przed 1 stycznia 2005 roku przez podatników będących rezydentami. Powyższy przepis wskazuje, że praktyce możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wpłacanych przez podatnika odsetek w pełnej wysokości uzależniona jest od tego czy odbiorca odsetek podlega nieograniczonemu, czy też ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zatem powyższy przepis sprzeczny jest z przepisami powołanej wyżej Konwencji w części dotyczącej równego traktowania.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00