Wyrok NSA z dnia 13 października 2011 r., sygn. II OSK 1566/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Flasińska /spr./ Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Stahl sędzia NSA Wojciech Chróścielewski Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 13 października 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wojewody Śląskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 30 marca 2011 r. sygn. akt II SA/Gl 68/11 w sprawie ze skargi Wojewody Śląskiego na uchwałę Rady Miasta R. z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Wojewody Śląskiego na rzecz Miasta R. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 30 marca 2011 r. (II SA/Gl 68/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Wojewody Śląskiego na uchwałę Rady Miasta R. z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu zlokalizowanego w jednostce strukturalnej S. i S. w R.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Uchwałą z dnia [...] marca 2006 r., Nr [...], Rada Miasta R. przyjęła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący obszar w jednostkach strukturalnych S. i S. w R.

W dniu [...] września 2009 r. Rada Miasta R., podjęła uchwałę nr [...] w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu zlokalizowanego w jednostce strukturalnej S. i S. w R. W § 1 pkt 3 tej uchwały postanowiono, że zmiana planu obejmuje zmianę przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu oznaczonego w uchwale z [...] marca 2006 r. symbolem I 2 UP (tereny zabudowy usług publicznych). W § 5 uchwały określono przeznaczenie terenu oznaczonego symbolem I 6 UP - teren usług publicznych.

Po rozpoznaniu skargi Wojewody Śląskiego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 16 czerwca 2010 r. (II SA/Gl 185/10) stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały. Sąd stwierdził, że skoro zaskarżona uchwała dokonała zmiany planu przyjętego [...] marca 2006 r. w stosunku do określonego terenu, to w konsekwencji całość normatywną stanowią obie uchwały i możliwe powinno być określenie przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu wszystkich obszarów objętych planem, w tym także np. ogłoszenie tekstu jednolitego planu. W ocenie Sądu, zaskarżona uchwała, jako akt zmieniający uchwałę w przedmiocie planu, powinna być tak sformułowana, aby wynikało z niej, które przepisy aktu zmienianego uzyskują nowe brzmienie, które są derogowane i jakie dodatkowe, nieobecne dotychczas w akcie postanowienia są dodawane. Z tego powodu przepisy aktu zmieniającego powinny przybrać postać przepisów drugiego stopnia, orzekających o zmianach w konkretnie oznaczonych przepisach. Wymogi w tym względzie należy uznać za zasady sporządzania planu, o jakich mowa w art. 28 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W szczególności za zasadę sporządzenia planu należy uznać regułę wyrażoną w art. 14 ustawy, zgodnie z którą plan miejscowy uchwala się w celu ustalenia przeznaczenia terenów oraz określenia sposobów ich zagospodarowania. Zdaniem Sądu, zaskarżona uchwała została podjęta z naruszeniem tego przepisu, gdyż w świetle jej treści nie jest możliwe w miarę jednoznaczne określenie wprowadzonego dla danego terenu sposobu zagospodarowania.