Wyrok NSA z dnia 11 maja 2011 r., sygn. II OSK 810/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Sędziowie NSA Paweł Miładowski del. NSA Anna Żak (spr.) Protokolant Agnieszka Kuberska po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2011r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 19 stycznia 2010 r. sygn. akt II SA/Op 375/09 w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

II OSK 810/10

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 19 stycznia 2010r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w sprawie II SA Op 376/09, po rozpoznaniu skargi M. B. uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dna [...] lipca 2009r. nr [...] w przedmiocie nieważności decyzji stwierdzającej nieważność decyzji ustalającej warunki zabudowy.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach sprawy :

Decyzją z dnia [...] czerwca 2008 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O.(dalej także jako Kolegium) stwierdziło nieważność decyzji Burmistrza O. z dnia [...] lutego 2005r., nr [...] ustalającej na rzecz W. M. warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie wiaty gospodarczej na magazynowanie siana oraz remoncie i przebudowie istniejącego budynku gospodarczego. Po ponownym rozpoznaniu sprawy, decyzją z dnia [...] października 2008 r.,nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. utrzymało w mocy w/w własną decyzję z dnia [...] czerwca 2008r. uznając, że decyzja Burmistrza O. dotknięta jest wadą nieważności, o jakiej mowa w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. tj. decyzję podjęto z rażącym naruszeniem prawa. Organ jako wadliwe uznał niezałączenie do wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy mapy odpowiadającej wymogom z art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Stwierdził, ponadto że organ pierwszej instancji nie przeprowadził analizy stosownie do § 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, co do spełnienia warunków określonych w art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Podkreślając, iż brak spełnienia wymogu tzw. dobrego sąsiedztwa określonego w art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy,, przy spełnieniu wskazanych przez ustawodawcę innych warunków (art. 61 ust. 4 ustawy), nie stoi na przeszkodzie wydaniu decyzji ustalającej warunki zabudowy stwierdził, że z akt sprawy ani z decyzji nie wynika aby warunki te zostały spełnione. W jego ocenie braki postępowania w tym zakresie polegały na nieustaleniu przez organ przeznaczenia terenu objętego wnioskiem oraz niezbadaniu, czy gospodarstwo inwestora przekracza średnią powierzchnię gospodarstwa rolnego w gminie. Nieustalenie wielkości gospodarstwa rolnego S. i W. M., rodzaju planowanej inwestycji oraz przeznaczenia terenu pod inwestycję w ocenie Kolegium skutkowało rażącym naruszeniem art. 7 i art. 77 K.p.a.