Należności za podróże zagraniczne

Rozdział III

Pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową (art. 77⁵ § 1 Kodeksu pracy). Regulacje te dotyczą również wyjazdów zagranicznych.

W przypadku pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru lub mianowania w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej należności z tytułu zagranicznej podróży służbowej określa wprost rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

Warunki wypłacania należności z tytułu podróży służbowej pracownikowi zatrudnionemu u pracodawcy spoza sfery budżetowej określa się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest zobowiązany do ustalenia regulaminu wynagradzania (art. 77⁵ § 3 Kodeksu pracy). Warunki te nie mogą jednak ustalać diety niższej od tej, którą reguluje rozporządzenie w sprawie podróży krajowych. Obecnie kwota ta wynosi 23 zł. Oznacza to, że dieta w podróży zagranicznej nie może być niższa niż kwota 23 zł.

W przypadku gdy układ zbiorowy pracy, regulamin wynagradzania lub umowa o pracę nie zawiera szczególnych postanowień co do należności z tytułu podróży służbowych - pracownikowi przysługują należności według przepisów rozporządzeń w sprawie podróży służbowych (art. 77⁵ § 5 Kodeksu pracy). Zatem w przypadku podróży zagranicznej należy stosować rozporządzenie w sprawie podróży zagranicznych.

Jeśli pracodawca należy do sfery budżetowej lub nie wprowadził odmiennych regulacji, z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów: