Rezerwa na ryzyko ogólne w banku

Rezerwa na ryzyko ogólne w banku

Wraz z wejściem w życie od 1 stycznia 1998 r. nowej ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939 ze zm.) fundusz ryzyka został zastąpiony rezerwą na ryzyko ogólne. Zgodnie z obowiązującym art. 174 Prawa bankowego fundusz ryzyka, utworzony na podstawie art. 96 ustawy z 31 stycznia 1989 r. – Prawo bankowe (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359 ze zm.), uległ likwidacji, przy czym kwota odpisów zgromadzonych na funduszu w ciężar kosztów podlegała opodatkowaniu w części odpowiadającej 50 proc. tej kwoty. Podatek dochodowy był wpłacany przez banki – począwszy od roku podatkowego rozpoczynającego się w 1998 r. – w ciągu trzech lat podatkowych, w równych ratach miesięcznych w każdym roku. Kwot przypadających comiesięcznie do opodatkowania nie łączyło się z przychodami z innych źródeł, a podatek był określany w wysokości stanowiącej iloczyn tej kwoty i stawki podatku wynoszącej 40 proc. W cytowanych przepisach przewidziano także, że banki miały dokonywać wpłat podatku dochodowego od osób prawnych w terminach wpłat zaliczek na ten podatek, określonych w art. 25 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Natomiast podatek dochodowy, określony według stawki 40 proc., nie był uwzględniany w podstawie opodatkowania ustalonej jako różnica między przychodami a kosztami uzyskania przychodów. Kwota podatku była rozliczana z budżetem odrębnie, nie miała zatem wpływu na wielkość zaliczek na podatek dochodowy wpłacanych do budżetu ani w sposób tradycyjny, ani w sposób uproszczony na podstawie art. 25 ust. 6–8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.