Interpretacja indywidualna z dnia 29 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.538.2023.3.JF

W zakresie ustalenia, czy Programy tj.: X oraz Y, składające się z elementów będących modelami, metodami, bibliotekami, zbiorami danych, aplikacjami i rozwiązaniami, które zostały wytworzone przez Wnioskodawcę, stanowią dwa kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego) przez co w celu skorzystania z opodatkowania na podstawie art. 24d ustawy o CIT (ulga IP Box), dla każdego z tych dwóch Programów należy odrębnie ustalić dochód zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Programy tj.: X  oraz Y , składające się z elementów będących modelami, metodami, bibliotekami, zbiorami danych, aplikacjami i rozwiązaniami, które zostały wytworzone przez Wnioskodawcę, stanowią dwa kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego) przez co w celu skorzystania z opodatkowania na podstawie art. 24d ustawy o CIT (ulga IP Box), dla każdego z tych dwóch Programów należy odrębnie ustalić dochód zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT.

Uzupełnili go Państwo pismem z 5 grudnia 2023 r. (wpływ do organu 5 grudnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A.Informacje ogólne

A. sp. z o.o. (dalej: „A.” lub „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”) od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (Spółka podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu). Jedynym udziałowcem Wnioskodawcy jest B. będący amerykańskim rezydentem podatkowym (dalej: „B.”) i częścią grupy C., w której jednostką dominującą jest D. (dalej: „C.” lub „Grupa”).

Wnioskodawca prowadzi działalność w branży technologii i usług informatycznych, głównie tworząc (...). Twórczość i produkty Wnioskodawcy skupiają się na (...).

Na podstawie prac badawczo rozwojowych Spółka opracowała wysoce zaawansowane rozwiązania (...)

Dnia 24 listopada 2020 r. Spółka uzyskała indywidualną interpretację podatkową o sygn. 0111 KDIB1-3.4010.444.2020.1.JKU (dalej: „Interpretacja nr 1”), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Organ podatkowy”) uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe i potwierdził, że działalność Spółki, w ramach której tworzy i rozwija platformę Y spełnia przesłanki uznania jej za działalność badawczo-rozwojową (B+R). Organ podatkowy potwierdził, że wytworzone przez Spółkę oprogramowanie komputerowe (Y) stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15.02.1992 r. (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587; dalej: „Ustawa o CIT”), co do którego Spółka uprawniona jest stosować ulgę wynikającą z art. 24d Ustawy o CIT (dalej: „ulga IP Box”).

Ponadto, dnia 2 maja 2023 r. Spółka uzyskała indywidualną interpretację podatkową o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.94.2023.2.JKU („Interpretacja nr 2”), w której Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe i uznał, że działalność Spółki, w ramach której wytworzyła, rozwinęła lub ulepszyła prawa własności intelektualnej będące przedmiotem planowanej sprzedaży spełnia przesłanki uznania jej za działalność badawczo-rozwojową (B+R). W dniu 30 czerwca 2023 r. Spółka otrzymała także indywidualną interpretację podatkową o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.245.2023.3.MBD („Interpretacja nr 3”). W interpretacji podatkowej uznano, że stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę jest prawidłowe i tym samym wytworzone przez Spółkę prawa własności intelektualnej będące (...), które zostały stworzone, opracowane i ulepszone w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 Ustawy o CIT.

W uzasadnieniu swojego stanowiska dla wniosku o wydanie Interpretacji nr 3 Wnioskodawca wskazał, że „Spółka traktuje Y  jako jedno kwalifikowane prawo wartości intelektualnej dla celów IP Box. Biorąc pod uwagę, że X jest platformą wzbogaconą, Spółka planuje przyjąć spójne podejście i traktować również Z związane z X jako jedno kwalifikowane prawo wartości intelektualnej”.

Do powyższego stwierdzenia w uzasadnieniu wydanej Interpretacji nr 3 nie odniósł się Organ. W konsekwencji, Wnioskodawca wyjaśnia, że z daleko idącej ostrożności składa niniejszy wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w celu potwierdzenia powyżej kwestii. Mimo uzyskania ww. interpretacji indywidualnych, w których uznano stanowisko Spółki za prawidłowe, Wnioskodawca nie skorzystał dotychczas z preferencyjnego opodatkowania IP Box ani nie dokonywał odliczeń z tytułu ulgi B+R. Spółka planuje skomercjalizować kluczowe prawa własności intelektualnej opracowane w toku prac badawczo-rozwojowych prowadzonych w ciągu ostatnich kilku lat. Spółka zamierza tego dokonać poprzez sprzedaż tych praw własności intelektualnej na rzecz podmiotu z Grupy C., będącego spółką powiązaną Wnioskodawcą, z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

B.Opis działalności Wnioskodawcy w zakresie realizowanych projektów programistycznych

Spółka specjalizuje się w tworzeniu aplikacji i rozwiązań opartych na (...). Rozwiązania opracowywane przez Spółkę mają charakter innowacyjny wykraczający poza skalę działalności Spółki. Spółka w ramach swojej działalności wytwarza oprogramowanie, które wpisuje się m.in. w problematykę inteligentnych sieci, jako zespołu technologii i systemów teleinformatycznych wykorzystywanych w celu optymalizacji działań, oszczędności zasobów, oraz w celu zapewniania komunikacji i wymiany informacji. Wyniki poszczególnych prac Spółki służą w szczególności (i) umożliwieniu automatyzacji procesów pozyskiwania informacji z dużych zbiorów danych tekstowych oraz ich klasyfikacji i interpretacji, w celu robotyzacji procesów biznesowych z bardzo wysoką dokładnością, oraz (ii) przetwarzaniu dokumentów w sposób zdigitalizowany, a następnie ich walidacji oraz ekstrakcji informacji w celu ich dalszego przetwarzania w ramach procesów biznesowych lub na potrzeby robotyzacji tych procesów.

Wyniki projektów posiadają charakterystyczne dla inteligentnych sieci cechy adaptacji, autonomicznego podejmowania decyzji, skalowalności i otwartości architektury. W przeciwieństwie do innych narzędzi oferowanych na rynku, rozwiązanie Wnioskodawcy oparte na głębokim uczeniu maszynowym ma niezrównaną zdolność zrozumienia całego spektrum dokumentów biznesowych niezależnie od rozpoznawanej tematyki, formatu i języka - a wszystko to bez potrzeby adnotacji czy też tworzenia reguł i szablonów.

Efektem pracy Spółki jest powstanie programów komputerowych, ustalonych w szczególności w formie kodu maszynowego napisanego w języku programowania, które w przyszłości zostaną skomercjalizowane poprzez ich sprzedaż na rzecz B.

Prace prowadzone przez Spółkę:

• są ukierunkowane na nowe odkrycia (działalność nowatorska – umożliwia pozyskanie nowej wiedzy, w szczególności w kontekście rozwoju nowych koncepcji i pomysłów związanych z projektowaniem nowych produktów lub procesów),
• są oparte na oryginalnych koncepcjach i hipotezach (działalność twórcza wykluczająca wszelkie rutynowe, odtwórcze działania związane np. ze zmianami w produkcie),
• ich efektem jest projektowanie i tworzenie produktów, procesów, usług, które – w stosunku do dotychczasowej działalności Spółki – mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter,
• produkty, procesy i usługi odróżniają się od dotychczas funkcjonujących w ofercie Spółki.

Działalność Spółki polega w szczególności na kompleksowym rozwoju oprogramowania na wszystkich etapach jego powstawania tj. na etapach definiowania wymagań, określania architektury systemu, doboru jego komponentów i szkieletów aplikacyjnych zgodnie z najnowszymi trendami i praktykami wytwarzania oprogramowania, realizacji projektu w oparciu o przyjęte założenia architektoniczne, projektu graficznego interfejsu użytkownika, implementacji wcześniej określonych wymagań przy pomocy najbardziej zaawansowanej technologii i języków programowania wynikających z przyjętej architektury i stosu technologicznego oraz testowania (testy jednostkowe, integracyjne, wydajnościowe), dokumentowania zrealizowanych prac implementacyjnych zarówno w obszarze technicznym (dokumentacja techniczna), jak i funkcjonalnym (dokumentacja użytkownika).

Jak wynika z powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka prowadziła i prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 Ustawy o CIT. Takie stanowisko Spółki zostało ponadto potwierdzone w Interpretacji nr 1 oraz Interpretacji nr 2.

Prace nad wytworzeniem, ulepszeniem i rozwinięciem praw własności intelektualnej rozpoczęły się w (…) r. i są realizowane do dnia dzisiejszego. Od (…) r. prace badawczo-rozwojowe są prowadzone we współpracy i na zlecenie Grupy C.

Jak wcześniej wskazano, Spółka zamierza sprzedać na rzecz B. kluczowe prawa własności intelektualnej powstałe w wyniku prowadzonych prac badawczo-rozwojowych przez Spółkę w ciągu ostatnich kilku lat (dalej: „Z ”). Z  opracowane przez Spółkę mają nowatorski i innowacyjny charakter. Nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do produktów już istniejących. Kluczowymi funkcjonalnościami, które mają istotny wpływ na sposób korzystania z produktu przez klientów są:

(…)

C.Planowana transakcja

Od (…) r. Spółka należy do grupy kapitałowej C. W ramach reorganizacji i integracji biznesu Spółki z Grupą zadecydowano o przeniesieniu całości lub większości części posiadanych przez Spółkę praw własności intelektualnej na rzecz B. lub innego podmiotu z Grupy (będącego rezydentem podatkowym w USA) za wynagrodzeniem (dalej: „Sprzedaż”). Z  będące przedmiotem sprzedaży obejmą w szczególności dwa produkty komercyjne, tj. Y  i X  (dalej razem: „Programy”), które zostały szczegółowo opisane w sekcji D poniżej.

Z uwagi na fakt, że Spółka otrzymała dotacje z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (NCBiR) na badania przemysłowe i prace rozwojowe (projekty), konieczne było uzyskanie zgody NCBiR na zmianę sposobu wykorzystania wyników projektów – w tym na ich komercjalizację. Jeszcze w roku (…) Wnioskodawca otrzymał od NCBiR zgodę na zmianę sposobu komercjalizacji projektów dofinansowanych przez NCBIR. Ponadto, w (…) r. Wnioskodawca otrzymał od NCBIR dodatkowe pismo zawierające instrukcje co do sposobu komercjalizacji wyników projektów dofinansowanych z NCBiR. NCBiR wskazało, że każdy z projektów związany jest z przedmiotem odrębnej umowy o dofinansowanie, regulującej w sposób indywidualny dla każdego projektu zawarte w każdej z tych umów elementy stosunku zobowiązaniowego oraz warunki związane z realizacją projektu, monitorowaniem prawidłowości komercjalizacji, osiąganiem wskaźników, obowiązkiem sprawozdawczym, wdrożeniem etc.

W konsekwencji, komercjalizacja wyników projektów NCBiR powinna nastąpić w sposób pozwalający na indywidualizację praw do wyników badań przemysłowych i prac rozwojowych w odniesieniu do ich postaci, zaś sama odsprzedaż musi odpowiadać warunkom rynkowym.

Mając na uwadze powyższe, Spółka planuje dokonać sprzedaży Z  w oparciu o tzw. umowę parasolową (ang. Umbrella agreement; dalej: „Umowa”). Zgodnie z treścią Umowy Wnioskodawca przeniesie na nabywcę m.in. wszelkie prawa i tytuły do oprogramowania (programów komputerowych), w tym:

(…)

Zgodnie z wymaganiami NCBiR, w Umowie tej zostaną określone m.in. warunki sprzedaży Z w podziale na wyniki poszczególnych projektów badawczo-rozwojowych współfinansowanych przez NCBiR. Integralną częścią Umowy będą bowiem załączniki potwierdzające przeniesienie wyników poszczególnych projektów badawczo-rozwojowych, w ramach których Spółka wytworzyła Programy.

Decyzja o przeniesieniu własności Z w oparciu o tzw. umowę parasolową, z wyszczególnieniem Z odpowiadające wynikom projektów finansowanych przez NCBiR, ma na celu sprostanie wymaganiom NCBiR odnośnie do sposobu komercjalizacji wyników projektów prac badawczo-rozwojowych (w taki sposób aby powiązać Z z wynikami poszczególnych projektów badawczo-rozwojowych finansowanych przez NCBiR. Cena sprzedaży (w tym każdego z Programów, tj. Y i X osobno) zostanie ustalona w oparciu o wycenę dokonaną przez niezależny podmiot. Powyższe oznacza, że każdy Program zostanie wyceniony indywidualnie na potrzeby Sprzedaży. Osobna cena, odpowiadająca wartości rynkowej, zostanie również ustalona dla pozostałych aktywów (tj. innych, niż Programy) przenoszonych na podstawie Umowy.

Jednocześnie, Umowa wskazywać będzie podział łącznej ceny sprzedaży na wyniki poszczególnych projektów badawczo-rozwojowych objętych dofinasowaniem z NCBiR tak, aby spełnić wymóg NCBIR wykazania, że wyniki projektów badawczo-rozwojowych są komercjalizowane za cenę rynkową.

Sprzedaż będzie odbywać się zgodnie z wymogami przewidzianymi przez przepisy odpowiednich ustaw o własności intelektualnej, w szczególności zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2022r. poz. 2509 t.j.; dalej: „Prawo autorskie”).

Przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworu następuje zatem zgodnie z przepisami ustawy Prawo autorskie. Powyższe nie wyklucza jednak podlegania ochronie prawnej na podstawie przepisów innych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

D.Prawa własności intelektualnej Spółki będące przedmiotem planowanej sprzedaży

Jak wcześniej wspomniano, działalność badawczo-rozwojowa Spółki zaowocowała powstaniem m.in Programów Y oraz X . Stanowią one główne produkty komercyjne Wnioskodawcy.

Y oraz X to złożone platformy wyrażone w kodzie źródłowym i kodzie wynikowym, które powstały w wyniku wieloetapowego procesu.

W procesie tworzenia Programów konieczne było opracowanie i stworzenie szeregu praw własności intelektualnej Spółki (m.in. modeli, metod, bibliotek i mikroserwisów, zbiorów danych, rozwiązań i aplikacji), które albo były niezbędnymi elementami prowadzącymi do stworzenia programów komputerowych, albo same zostały utrwalone w postaci kodu maszynowego lub zostały osadzone w Programach jako ich elementy funkcjonalne.

W konsekwencji, Programy obejmują swym zakresem m.in. prawa do modeli (...) Ich opracowanie i wdrożenie pozwoliło na rozszerzenie zakresu funkcjonalnego i użyteczności programów komputerowych, ponieważ ww. elementy składowe, po ich zaimplementowaniu do aplikacji stanowią jej integralną część.

Nabywca jest zainteresowany nabyciem zintegrowanego rozwiązania, które wykona określone funkcje takie jak np. klasyfikacja dokumentów oraz ekstrakcja informacji z dokumentów.

Tym samym B. zamierza dokonać nabycia kompleksowego produktu jakim są Programy z uwagi na ich funkcjonalność, a nie strukturę oprogramowania, czy elementy składowe. Walor użyteczności i stosowalności mają bowiem Programy Y i X, a nie ich poszczególne składniki tj. modele, metody, biblioteki i mikroserwisy, zbiory danych, aplikacje i rozwiązania.

W oparciu o programy Y i X Spółka rozwinęła również szereg produktów pochodnych, które są dostosowane do konkretnych potrzeb, zadań lub branż (Rozwiązania). Do takich Rozwiązań należą w szczególności: (…). Rozwiązania stanowią zbiory modeli i (…).

W szczególności, programy Y i X to wszechstronne platformy służące do automatyzacji procesów wymagających analizy dokumentów biznesowych o unikalnym poziomie automatyzacji wdrożenia i obsługi.

Z perspektywy technicznej X można uznać za unowocześnioną wersję Y, przy czym wykorzystuje ona znacznie bardziej zaawansowaną technologię (w szczególności nowe neuronowe modele językowe).

Przedmiotem niniejszego wniosku jest potwierdzenie, że Programy tj.: X oraz Y, składające się z elementów będących modelami, metodami, bibliotekami, zbiorami danych, aplikacjami i rozwiązaniami, które zostały wytworzone przez Wnioskodawcę, w wyniku prac badawczo-rozwojowych, stanowią dwa odrębne kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego) przez co w celu skorzystania z opodatkowania na podstawie art. 24d ustawy o CIT (ulga IP Box), dla każdego z tych dwóch Programów należy odrębnie ustalić dochód zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na poniższe pytania organu:

1.Czy poszczególne moduły/ulepszenia Programów X oraz Y są niezbędne do działania konkretnej funkcjonalności, po ich implementacji do ww. programów, stanowią jej integralną część?

Odp.: Poszczególne moduły/ulepszenia są niezbędne do działania konkretnej funkcjonalności, po ich implementacji do Programu (X lub Y), stanowią jego integralną część i komunikują się między sobą, oprogramowaniem bazowym oraz sprzętem komputerowym za pomocą interfejsów zapewniających ich interoperacyjność.

2.Czy poszczególne wytwory Państwa działalności, tj. Programy (X oraz Y), składające się z elementów będących modelami, metodami, bibliotekami, zbiorami danych, aplikacjami i rozwiązaniami stanowią łącznie utwory, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta?

Odp.: Programy (tj. X i Y) stanowią utwory w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. stanowią ustalony przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Utwory te odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i prowadzą do stworzenia nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy „odtwórczej”, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów.

3.Czy poszczególne wytwory Państwa działalności, tj. Programy (X oraz Y), składające się z elementów będących modelami, metodami, bibliotekami, zbiorami danych, aplikacjami i rozwiązaniami stanowią łącznie utwory podlegające ochronie z art. 74 ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odp.: Działalność Wnioskodawcy prowadzona w związku z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem praw własności intelektualnej, w tym kwalifikowanych praw własności intelektualnej będących przedmiotem planowanej sprzedaży (tj. Programów) stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT). 

Poszczególne wytwory działalności Spółki tj. Programy (X i Y) składające się z elementów będących modelami, metodami, bibliotekami, zbiorami danych, aplikacjami i rozwiązaniami zostały wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych jako programy komputerowe lub funkcjonalne części programu komputerowego z uwzględnieniem następujących okoliczności oraz kwestii prawnych:

1)W braku definicji ustawowej programu komputerowego, zgodnie z Objaśnieniami Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box, dalej: Objaśnienia), Wnioskodawca na potrzeby ulgi IP BOX przyjmuje kompleksową definicję pojęcia „program komputerowy” zaproponowaną w Objaśnieniach przez Ministerstwo Finansów.

W Objaśnieniach Ministerstwo Finansów zaprezentowało interpretację, zgodnie z którą „program komputerowy” należy rozumieć kompleksowo. Zgodnie z tym stanowiskiem pojęcie program komputerowy obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs (gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym).

2)Ochronie prawnej podlegają wszystkie formy wyrażenia utworu. Kod źródłowy oraz kod wynikowy – mimo, iż są podstawową formą wyrażenia programu komputerowego – nie są jedyną prawnie chronioną formą wyrażenia. Innymi prawnie chronionymi formami wyrażenia programu komputerowego i jego części składowych są np. przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, dokumentacja techniczna, czy dokumentacja użytkownika.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Zgodnie z motywem 7 Dyrektywy 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych, pojęcie „program komputerowy” obejmuje „programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie” (tak również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 22 grudnia 2010 r., sygn. C-393/09). Jak wskazuje się w doktrynie, „Jeśli przyjmiemy, że osoba trzecia (inna niż twórca) byłaby w stanie, podejmując rutynowe czynności, przetworzyć materiały przygotowawcze na kod źródłowy, to do takiego materiału powinno stosować się przepisy szczególne dotyczące ochrony programów komputerowych” (A. Nowicka, Prawnoautorska i patentowa ochrona, s. 114).

Powyższe potwierdza również Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach wskazując, iż „Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie”.

3)Ochronie prawnej podlegają również utwory nieukończone.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy Prawo autorskie, utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną.

Jak wskazuje się w doktrynie, „Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone” (E. Ferenc-Szydełko (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz. Wyd. 4, Warszawa 2021).

4)Ochronie prawnej podlegają również dane wykorzystane w celu stworzenia programu komputerowego, o ile są z nim zintegrowane i funkcjonalnie powiązane.

W interpretacji z dnia 26 kwietnia 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0111-KDIB2-1.4011.70.2022.2.BB) stwierdził, że prawidłowe jest stanowisko wnioskodawcy, który uznał za kwalifikowane IP (jako programy komputerowe) „wykorzystywane przez niego dane w celu stworzenia programu komputerowego są zintegrowane i służą wyznaczonemu celowi tj. efektywnemu działaniu kluczowych funkcjonalności Produktu”.

Jak wskazano powyżej, kod źródłowy oraz kod wynikowy nie są jedynymi formami wyrażenia programu komputerowego, natomiast zgodnie z art. 74 ust. 2 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Ponadto, ochrona prawna przyznana programom komputerowym obejmuje również funkcjonalne części składowe tychże programów, jak również materiały projektowe. Z ochrony korzystają także utwory nieukończone.

4.Czy prowadzą Państwo na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia/rozwoju/udoskonalenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej ewidencję rachunkową, zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Odp.: Wnioskodawca na bieżąco i od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwoju lub udoskonalenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tj. X i Y) prowadzi księgi oraz ewidencje rachunkowe. Wnioskodawca wskazuje, że prace badawczo-rozwojowe są prowadzone przez Spółkę od okresu poprzedzającego wejście w życie przepisów regulujących ulgę IP Box.

Na podstawie danych z prowadzonej ewidencji Spółka jest i będzie w stanie ustalić parametry niezbędne dla określenia podstawy opodatkowania 5% stawką podatku na potrzeby IP Box.

W szczególności, Spółka jest w stanie:

• wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tj. X oraz Y) w prowadzonej ewidencji rachunkowej;
• określić przychody, koszty uzyskania przychodów oraz dochód (stratę), które można przypisać do każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tj. odpowiednio do Y i X);
• wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tj. X i Y), w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W związku z powyższym ewidencja jest prowadzona zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Niemniej, Spółka pragnie zauważyć, że udzielenie odpowiedzi na przedmiotowe pytanie nie jest, w ocenie Wnioskodawcy, konieczne dla ustalenia stanu faktycznego w zakresie niezbędnym do udzielenia odpowiedzi na pytanie zadane przez Wnioskodawcę we Wniosku. Innymi słowy, udzielenie odpowiedzi na pytanie Wnioskodawcy nie wymaga oceny sposobu prowadzenia ewidencji przez Spółkę.

We Wniosku, Spółka zadała pytanie: „Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego Programy tj.: X oraz Y, składające się z elementów będących modelami, metodami, bibliotekami, zbiorami danych, aplikacjami i rozwiązaniami, które zostały wytworzone przez Wnioskodawcę, stanowią dwa kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego) przez co w celu skorzystania z opodatkowania na podstawie art. 24d ustawy o CIT (ulga IP Box), dla każdego z tych dwóch Programów należy odrębnie ustalić dochód zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT?” Zadane przez Wnioskodawcę pytanie ma na celu przede wszystkim potwierdzenie, że Programy należy uznać za dwa odrębne kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, odpowiedź na powyższe pytanie nie powinna mieć wpływu na odpowiedź Organu na pytanie zadane we Wniosku.

5.Czy od początku prowadzenia przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia/rozwoju/udoskonalenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej było możliwe spełnienie przez Państwa warunków, o których mowa w art. 24e ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj.

• prowadzenie ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
• wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?
• Odp.: Od początku prowadzenia przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia/rozwoju/udoskonalenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej było możliwe spełnienie przez nią warunków, o których mowa w art. 24e ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o CIT w odniesieniu do Programów (tj. X oraz Y), tj.
• prowadzenie ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tj. X oraz Y);
• wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tj. X oraz Y), w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

6.Czy Spółka prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 91 ze zm.).

Odp.: Spółka nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 91 ze zm.).

7.Czy Spółka korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy o CIT.

Odp.: Spółka nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT.

8.Czy Spółka posiada status centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2474 ze zm.).

Odp.: Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2474 ze zm.).

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego Programy tj.: X oraz Y, składające się z elementów będących modelami, metodami, bibliotekami, zbiorami danych, aplikacjami i rozwiązaniami, które zostały wytworzone przez Wnioskodawcę, stanowią dwa kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego) przez co w celu skorzystania z opodatkowania na podstawie art. 24d ustawy o CIT (ulga IP Box), dla każdego z tych dwóch Programów należy odrębnie ustalić dochód zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego Programy, tj.: X, oraz Y, składające się z elementów będących modelami, metodami, bibliotekami, zbiorami danych, aplikacjami i rozwiązaniami, które zostały wytworzone przez Wnioskodawcę, stanowią dwa odrębne kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, przez co w celu skorzystania z opodatkowania na podstawie art. 24d ustawy o CIT (ulga IP Box), dla każdego z tych dwóch Programów należy odrębnie ustalić dochód zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT.

Uzasadnienie:

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego zdaniem Wnioskodawcy, Spółka prowadziła i prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 Ustawy o CIT, co zostało potwierdzone w Interpretacji nr 1 oraz Interpretacji nr 2 uzyskanych przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 24d Ustawy o CIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są m.in. autorskie prawa do programów komputerowych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wytworzone przez Wnioskodawcę Programy są programami komputerowymi podlegającymi ochronie prawno-autorskiej, przy czym zostały one wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej.

Na gruncie prawa polskiego ochronę prawną autorskich praw do programów komputerowych przyznaje ustawa Prawo autorskie (art. 74 i następne). Przepisy dotyczące programów komputerowych zawarte w tej ustawie są implementacją Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (która zastąpiła Dyrektywę Rady 91/250/EWG z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych).

W zakresie ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska lub Unia Europejska, ochronę prawną autorskich praw do programów komputerowych przewidują:

• Porozumienie w sprawie Handlowych Aspektów Praw Własności Intelektualnej (TRIPS) stanowiące załącznik do porozumienia w sprawie utworzenia Światowej Organizacji Handlu,
• Traktat WIPO o prawie autorskim, sporządzony w Genewie dnia 20 grudnia 1996 r.
• Akt paryski Konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych, sporządzony w Paryżu dnia 24 lipca 1971 r. (pośrednio poprzez odwołanie do tego aktu w porozumieniu TRIPS oraz traktacie WIPO).

Zarówno ustawy podatkowe (w tym Ustawa o CIT) jak i ustawa Prawo autorskie nie zawierają definicji programu komputerowego.

Jak wynika z Objaśnień Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: „Objaśnienia”): „Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych. Innymi słowy, w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”.

W doktrynie przyjmuje się wiele definicji pojęcia „programu komputerowego”, jednakże najczęściej jest ono definiowane jako „zbiór instrukcji (poleceń, rozkazów) przedstawiony w języku zrozumiałym dla urządzenia technicznego (komputera), których realizacja bezpośrednio lub pośrednio przez komputer ma umożliwić osiągnięcie celów określonych przez twórcę programu” (tak: Z. Okoń [w:] Prawo autorskie i prawa pokrewne. (red.) D. Flisak; podobnie J. Sobczak, Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa- Poznań 2000).

Definicja ta została również przyjęta przez Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach (pkt 80). Jak wynika z Objaśnień „(…) podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania”.

Pewnych wskazówek interpretacyjnych w tym zakresie dostarcza również tekst Dyrektywy 2009/24/WE. Zgodnie z motywem 7 Dyrektywy, pojęcie „program komputerowy” obejmuje „programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie” (tak również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 22 grudnia 2010 r., sygn. C-393/09).

Zgodnie z Objaśnieniami pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, holistycznie i funkcjonalnie - program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy. Dodatkowo program komputerowy obejmuje również interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym (co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych).

Zgodnie z art. 74 ustawy Prawo autorskie ochrona przyznana programom komputerowym obejmuje wszystkie formy ich wyrażenia. Zgodnie natomiast z art. 1 ust. 3 ustawy Prawo autorskie, utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną – w związku z tym również nieukończony program komputerowy korzysta z ochrony prawnoautorskiej. Programy wykorzystujące modele uczenia maszynowego to ostateczny rezultat wyrażony w kodzie źródłowym lub wynikowym. Programy zawierają szereg elementów, na które rozciąga się ochrona prawnoautorska przyznana programom komputerowym. Ponadto, ochroną taką są objęte również przygotowawcze prace projektowe oraz etapy pośrednie, które bezpośrednio prowadzą do stworzenia lub rozwoju programu komputerowego w jego ostatecznej formie.

W zakresie modeli uczenia maszynowego należy wskazać, iż istnieje wiele metod uczenia maszynowego. Spółka wykorzystuje przede wszystkim tzw. głębokie uczenie maszynowe, które łączy sieci neuronowe w kolejne warstwy, by metodą iteracji uczyć się na podstawie danych. Złożone sieci neuronowe głębokiego uczenia są projektowane tak, by działały podobnie do ludzkiego mózgu, co pozwala trenować komputery pod kątem radzenia sobie z trudnymi do zdefiniowania abstrakcjami i problemami: „Uczenie maszynowe to swoisty rodzaj sztucznej inteligencji (AI), który sprawia, że system „uczy się” dzięki wykorzystaniu danych, a nie jest programowany przez człowieka. Uczenie maszynowe nie jest jednak prostym procesem. Algorytmy wczytują dane treningowe, dzięki czemu można potem wygenerować bardziej precyzyjne modele opierające się na danych. Model uczenia maszynowego powstaje w wyniku wytrenowania algorytmu uczenia maszynowego za pomocą danych. Po takim treningu model, któremu dostarczy się dane wejściowe, wygeneruje dane wynikowe. Przykładowo, z algorytmu predykcyjnego powstanie model predykcyjny. Jeżeli modelowi predykcyjnemu dostarczy się następnie dane, wygeneruje on prognozę opartą na danych, które posłużyły do jego treningu. Dzięki uczeniu maszynowemu na zestawach danych mogą trenować modele, których jeszcze nie wdrożono. Niektóre modele uczenia maszynowego działają w trybie online i ciągłym. Proces iteracji modeli online prowadzi do ulepszenia typów powiązań, które są tworzone między elementami danych. Człowiek może łatwo przeoczyć te wzorce i powiązania ze względu na ich złożoność i rozmiar. Wytrenowany model może następnie uczyć się na podstawie danych w czasie rzeczywistym. Poprawa dokładności to efekt procesu treningowego i automatyzacji, które są częścią uczenia maszynowego” (por. https://www.ibm.com/pl-pl/analytics/machine- learning). Uczenie maszynowe wymaga odpowiedniego zestawu danych, które można zastosować w procesie uczenia, jak również odpowiedniego doboru algorytmów, metod i modeli. „Kluczem do sukcesu jest zadbanie o to, by analitycy danych posługiwali się odpowiednimi algorytmami, jak najdokładniejszymi i przygotowanymi wcześniej danymi oraz najlepszymi modelami.” (por. https://www.ibm.com/pl-pl/analytics/machine-learning).

Przykładowo, w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 października 2022 r., sygn. akt 0111-KDIB1-1.4011.190.2022.2.JJ, Organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym rezultaty prac związane z „dostarczaniem rozwiązań w zakresie opracowywania, tworzenia i wdrażania [...] modeli z wykorzystaniem i rozwojem algorytmów uczenia maszynowego (ML) i sztucznej inteligencji (AI)” są działalnością, która może korzystać z ulgi podatkowej IP Box. Za działalność uzasadniającą zastosowanie preferencyjnej stawki podatku IP Box uznano następujące działania podatnika:

• wyniki analityczne, raporty, opracowania w formie tekstu (najczęściej), dźwięku i obrazu,
• nowy kod maszynowy, oprogramowanie, moduł lub submoduł oprogramowania,
• matematyczny, statystyczny, komputerowy model lub wynik liczbowy, który stanowi rozwiązanie lub część rozwiązania danego problemu,
• materiały związane z projektem (np. propozycja projektu, plan działania z wyszczególnionymi krokami i formami oceny kolejnych kroków itp.),
• publikacje naukowe w postaci artykułów naukowych i konferencji.

Jak dalej opisano w interpretacji, „efektem działań podejmowanych przez Wnioskodawcę jest przedstawienie nowego rozwiązania, które najczęściej polega na stworzeniu modelu matematycznego, uczenia się maszyny, sztucznej inteligencji. W niemal każdym przypadku efektem końcowym tworzenia takiego modelu jest kod komputerowy, reprezentujący kompletne lub częściowe rozwiązanie. Może to być zarówno moduł, submoduł lub tzw. biblioteka, z której korzysta inny system, jak i kompleksowy system, którego architektura (w tym opracowana przez Wnioskodawcę), realizuje procesy „od początku do końca”, tj. gromadzenie danych, ich przetwarzanie, „trenowanie” modeli uczenia maszynowego, przetwarzanie i gromadzenie wyników oraz dostosowanie ich użyteczności do potrzeb klienta”.

Ponadto, działania związane z (…) zostały uznane za działania o charakterze badawczo-rozwojowym, co znajduje potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 maja 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.81.2022.2.BM w zakresie tworzenia nowych lub ulepszonych algorytmów (...) oraz interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 kwietnia 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.85.2022.1.IM – w zakresie tworzenia algorytmów (...) dotyczących nowych lub ulepszonych produktów oraz procesów i technologii informatycznych.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy Programy tj. X  oraz Y ,:

1.stanowią utwory, o których mowa w ustawie Prawo Autorskie, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

2.nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”;

3.podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy Prawo Autorskie

4.zostały wytworzone w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej;

5.mają formę kodu źródłowego i/lub kodu wynikowego;

6.są intepretowane i/lub kompilowane do postaci, w której mogą być uruchamiane przez komputer.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy Programy tj. X oraz Y stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego lub części programów komputerowych).

Warto również zauważyć, że w 2020 r. Spółka otrzymała Interpretację nr 1, w której Organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wytworzone przez Spółkę oprogramowanie komputerowe (tj. Y ) stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego lub części programów komputerowych), uprawniające do zastosowania ulgi IP-Box.

Ponadto, w 2023 r. Spółka otrzymała Interpretację nr 3, w której Organ podatkowy potwierdził, że prawa własności intelektualnej będące modelami, metodami, bibliotekami, zbiorami, aplikacjami i rozwiązaniami, które zostały stworzone, opracowane i ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego lub części programów komputerowych).

Jak Wskazał Wnioskodawca w uzasadnieniu swojego stanowiska we wniosku o wydanie Interpretacji nr 3 „Prace Spółki prowadzone od tego czasu, prowadzące do wytworzenia wskazanych powyżej kwalifikowanych praw własności intelektualnej stanowią kontynuację prac badawczo-rozwojowych, które doprowadziły m.in. do opracowania aplikacji X wzbogaconej o dodatkowe funkcjonalności i ulepszonej względem Y. Przy kwalifikacji wszystkich opisanych powyżej prac i ich wyników należy mieć na względzie, iż Spółka opracowuje wysoce wyspecjalizowane, innowacyjne oprogramowanie oparte na sztucznej inteligencji. Natomiast celem wprowadzenia ulgi IP Box było właśnie wspieranie i promowanie innowacyjnych rozwiązań, w szczególności w postaci nowych programów komputerowych bądź będących ulepszeniem już istniejącego oprogramowania. Jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, która została wydana na rzecz Spółki (0111-KDIB1-3.4010.444.2020.1.JKU), Spółka traktuje Y jako jedno kwalifikowane prawo wartości intelektualnej dla celów IP Box. Biorąc pod uwagę, że X jest platformą wzbogaconą, Spółka planuje przyjąć spójne podejście i traktować również Z związane z X jako jedno kwalifikowane prawo wartości intelektualnej.” Aplikacje wykorzystujące modele uczenia maszynowego to ostateczny rezultat wyrażony w kodzie źródłowym oraz (po kompilacji) w kodzie wynikowym. Modele uczenia maszynowego, na których bazują aplikacje zostały wytrenowane za pomocą metod i zbiorów danych oraz rozbudowane o dodatkowe funkcjonalności z wykorzystaniem bibliotek oraz o interfejs użytkownika zapewniający możliwość interakcji człowiek-maszyna.

Są one kompilowane do postaci kodu wynikowego, który może być uruchamiany przez maszynę (np. komputer). Modele stanowią odzwierciedlenie metod określających w jaki sposób model powinien zostać skonstruowany (metody stanowią prace przygotowawcze podlegające ochronie jako forma wyrażenia programu komputerowego) i są wyrażone również w kodzie źródłowym. Biblioteki zawierają zbiór funkcji i są wyrażone w kodzie źródłowym. Podsumowując, Programy składają się z grup komponentów, które razem tworzą funkcjonalną całość w postaci programów komputerowych (zgodnie z szeroką definicją) i mogą być wykorzystane do wykonania określonego zadania. Innymi słowy, Programy to całościowe narzędzia programistyczne mające na celu efektywne wykonywanie określonych zadań, wyrażone w finalnej formie wyrażenia w kodzie źródłowym oraz (po kompilacji) w kodzie wynikowym. Spółka dokumentuje zrealizowane prace implementacyjne zarówno w obszarze technicznym (dokumentacja techniczna), jak i funkcjonalnym (dokumentacja użytkownika). Poszczególne moduły niezbędne do działania konkretnej funkcjonalności, po ich implementacji do Programu, stanowią jej integralną część i komunikują się między sobą, oprogramowaniem bazowym oraz sprzętem komputerowym za pomocą interfejsów zapewniających ich interoperacyjność.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, prawa własności intelektualnej będące modelami, metodami, bibliotekami, zbiorami, aplikacjami i rozwiązaniami, które zostały stworzone, opracowane i ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w zakresie w jakim stanowią część składową lub były niezbędne do wytworzenia poszczególnych Programów stanowią część poszczególnych Programów jako kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Innymi słowy w zakresie w jakim Programy zawierają w sobie poszczególne modele, metody, biblioteki, zbiory, aplikacje i rozwiązania, to te poszczególne elementy (tj. modele, metody, biblioteki, zbiory, aplikacje i rozwiązania) stanowią część (element składowy) kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci Programów.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, każdy z Programów stanowi całość w sensie technologicznym (program komputerowy złożony z wielu elementów), funkcjonalnym oraz komercyjnym, przez co X  oraz Y  należy uznać za osobne kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Zgodnie z regulacjami wynikającymi z art. 24d ust. 1 Ustawy o CIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 24d ust. 7 ustawy o CIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Spółka zamierza dokonać Sprzedaży, tj. przeniesienia na rzecz B. za wynagrodzeniem autorskich praw majątkowych do Z (w tym Programów). W zamian za ww. przeniesienie B. będzie zobowiązany do wypłaty na rzecz Wnioskodawcy wynagrodzenia ustalonego na warunkach rynkowych, które będzie stanowiło przychód dla celów Ustawy o CIT.

Na potrzeby Sprzedaży cena poszczególnych Programów zostanie ustalona w oparciu o wycenę dokonaną przez niezależny podmiot, co oznacza, że każdy Program zostanie wyceniony indywidualnie. Jednocześnie Spółka jest w stanie wyodrębnić koszty uzyskania przychodów przypadające na każdy Program osobno.

W świetle powyższego, należy uznać, że w momencie sprzedaży Spółka będzie w stanie ustalić dla każdego Programu przychód ze Sprzedaży i przyporządkować mu koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 Ustawy o CIT.

Tym samym, w celu skorzystania z opodatkowania na podstawie art. 24d ustawy o CIT (IP Box), Spółka będzie w stanie określić dochód (stratę) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tj. z każdego z Programów odrębnie) jaki zostanie przez nią osiągnięty w roku podatkowym, w którym zostanie przeprowadzona transakcja Sprzedaży.

Podsumowując, w ocenie Spółki, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego Programy tj. X oraz Y, składające się z elementów będących modelami, metodami, bibliotekami, zbiorami danych, aplikacjami i rozwiązaniami, które zostały wytworzone przez Wnioskodawcę stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego) przez co w celu skorzystania przez Spółkę z opodatkowania na podstawie art. 24d ustawy o CIT (IP Box), dla każdego z tych dwóch Programów należy odrębnie ustalić dochód zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Regulacje dotyczące stosowania preferencji IP BOX zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm.; dalej: „ustawy o CIT”).

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o CIT:

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu:

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT:

W myśl art. 24d ust. 8 ustawy o CIT:

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d, zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że:

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o CIT:

Zgodnie ze wskazanym powyżej art. 24d ust. 2 ustawy o CIT kwalifikowane prawa własności intelektualnej mają dotyczyć przedmiotu ochrony, który został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ponadto wskazać należy, że dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z dnia 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2509 ze zm., dalej: „Ustawa o prawie autorskim”):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy,

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim,

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy,

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Ponadto, ochrona prawna przyznana programom komputerowym obejmuje również funkcjonalne części składowe tychże programów, jak również materiały projektowe. Z ochrony korzystają także utwory nieukończone.

Opodatkowanie według preferencyjnej stawki wynikającej z art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odnosi się nie tylko do dochodu z wytworzenia przedmiotu ochrony, czyli wykreowanego nowego kwalifikowanego IP od podstaw, ale także ma zastosowanie do rozwinięcia lub ulepszenia przedmiotu ochrony. Rozwinięcie lub ulepszenie oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP.

W rozpatrywanej sprawie Programy (tj. X i Y) stanowią utwory w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. stanowią ustalony przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Utwory te odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i prowadzą do stworzenia nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy „odtwórczej”, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów.

Ponadto jak wskazali Państwo w uzupełnieniu wniosku działalność Państwa prowadzona w związku z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem praw własności intelektualnej, w tym kwalifikowanych praw własności intelektualnej będących przedmiotem planowanej sprzedaży (tj. Programów) stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Poszczególne wytwory działalności Spółki tj. Programy (X i Y) składające się z elementów będących modelami, metodami, bibliotekami, zbiorami danych, aplikacjami i rozwiązaniami zostały wytworzone w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej i podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych jako programy komputerowe lub funkcjonalne części programu komputerowego.

Poszczególne moduły/ulepszenia są niezbędne do działania konkretnej funkcjonalności, po ich implementacji do Programu (X lub Y), stanowią jego integralną część i komunikują się między sobą, oprogramowaniem bazowym oraz sprzętem komputerowym za pomocą interfejsów zapewniających ich interoperacyjność.

Zatem, stwierdzić należy, że każdy z Programów stanowi całość w sensie technologicznym (program komputerowy złożony z wielu elementów), funkcjonalnym oraz komercyjnym, przez co X  oraz Y  należy uznać za osobne kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Ponadto wskazują Państwo, że ewidencja jest prowadzona zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym wskazane w opisie sprawy Programy tj. X  oraz Y , składające się z elementów będących modelami, metodami, bibliotekami, zbiorami danych, aplikacjami i rozwiązaniami, które zostały wytworzone przez Państwa stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego) przez co w celu skorzystania przez Spółkę z opodatkowania na podstawie art. 24d ustawy o CIT (IP Box), dla każdego z tych dwóch Programów należy odrębnie ustalić dochód zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT.

Zatem Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z tym, wydana interpretacja dotyczy tylko kwestii będącej przedmiotem wniosku (Państwa pytania). Inne kwestie wynikające z opisu sprawy lub własnego stanowiska nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji, wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatnika. Zostały wydane w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie mogą one zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).