Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 1 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.361.2023.1.MBN

Gmina ma/będzie mieć pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków związanych z budową infrastruktury sieci kanalizacji sanitarnej powstałej w ramach zadania inwestycyjnego pn.: „(...)”.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn.: „(…)”. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Miasto i Gmina (dalej: „Gmina”, „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm., dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”). Gmina wykonuje zadania własne samodzielnie lub poprzez własne jednostki budżetowe. Od dnia 1 stycznia 2017 r. dokonuje rozliczenia podatku VAT wspólnie ze swoimi jednostkami organizacyjnymi. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej m.in. w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków.

Gmina rozpoczęła inwestycję pn.: „(...)”.

Zadanie inwestycyjne realizowane jest przez Gminę.

Opis inwestycji:

Zakres: budowa sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjno-ciśnieniowej (...) wraz z odgałęzieniami bocznymi. 

Cel: poprawa stanu środowiska naturalnego i jakości życia min. xxx mieszkańców miejscowości po PGR.

Gmina posiada pozytywną opinię KOWR z dnia 21 października 2021 r. w zakresie funkcjonowania na terenie Gminy zlikwidowanego PPGR, w tym m.in. na terenie miejscowości (...). Inwestycja wpisuje się w programowy obszar nr 2, tj. budowa lub modernizacja infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, w tym oczyszczalni:

·kanalizacja grawitacyjna (...);

·(...);

·rurociąg tłoczny (...);

·przepompownia sieciowa:(...);

·przyłącza nowobudowane: (...);

·dł. infrastruktury sieci kanalizacji sanitarnej: (...).

Lokalizacja: (...) − miejscowość po PGR w Gminie i bezpośrednie jego otoczenie gminne zagrożone są trwałą marginalizacją wg SOR (miasta tracące funkcje społeczno -gospodarcze). (...) w Gminie wg stanu na dzień 31 grudnia 2021 r. zamieszkiwało (…) osób.

Odbiorcami inwestycji będą mieszkańcy miejscowości po PGR, tj. w Gminie (min. xxx osób).

Przewidywane rezultaty inwestycji:

·wzrost o min. xxx mieszkańców korzystających z kanalizacji sanitarnej w miejscowości po PGR,

·wzrost o min. 4827 m długości infrastruktury sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowości po PGR.

Przewidywany termin zakończenia inwestycji: 31 grudnia 2023 r.

Przewidywana wartość Inwestycji (brutto w PLN): (...).

Deklarowana kwota udziału własnego (brutto w PLN): (...).

Państwa procentowy udział własny w realizacji inwestycji: 26,43%.

Kwota Państwa środków (brutto w PLN): (...).

Gmina zawarła w dniu (…) października 2022 r. umowę/umowy na realizację Inwestycji z Przedsiębiorstwem Budowlanym (…).

Gmina otrzymała Promesę dofinansowania Inwestycji z Rządowego Funduszu Polski Ład Programu Inwestycji Strategicznych. Kwota Promesy wynosi (…) PLN, co stanowi 73,57% ostatecznej wartości Inwestycji. Kwota promesy stanowi maksymalną kwotę dofinansowania, które może być wypłacone Gminie na jej podstawie. 

Wydatki inwestycyjne związane z budową kanalizacji sanitarnej będą każdorazowo dokumentowane wystawionymi przez dostawców i wykonawców fakturami VAT, na których Gmina oznaczona będzie jako nabywca przedmiotowych towarów i usług. Wydatki na realizację inwestycji wskazanej we wniosku Gmina będzie ponosić w 2022 i 2023 r.

Po zakończeniu realizacji inwestycji planowane są następujące czynności:

·zostanie zawarta odpłatna umowa ze spółką gminną Przedsiębiorstwo Komunalne Sp. z o.o., której przedmiotem będzie dzierżawa kanalizacji sanitarnej powstałej w wyniku realizacji Inwestycji.

Z tytułu odpłatnego udostępnienia przedmiotowej kanalizacji Spółce (100% udział Gminy), Gmina będzie pobierać określone w umowie dzierżawy wynagrodzenie (czynsz dzierżawny), na podstawie wystawionych faktur.

W Gminie eksploatacją infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej będzie zajmowało się Przedsiębiorstwo Komunalne Sp. z o.o., które posiada swój odrębny NIP i rozlicza się indywidualnie z podatku VAT. Sieć kanalizacji sanitarnej Gmina udostępni Przedsiębiorstwu Komunalnemu Sp. z o.o. na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy, bezpośrednio po zakończeniu zadania inwestycyjnego i oddaniu sieci kanalizacyjnej do użytkowania.

Eksploatacja sieci kanalizacyjnej przez Przedsiębiorstwo Komunalne Sp. z o.o. na mocy umowy dzierżawy polegać będzie na zarządzaniu wyżej opisaną infrastrukturą, eksploatacji, utrzymaniu i konserwacji oraz utrzymywaniu urządzeń i obiektów niezbędnych do jej prawidłowego funkcjonowania. Przedsiębiorstwo Komunalne Sp. z o.o. będzie również zawierało umowy cywilnoprawne na odprowadzanie ścieków z mieszkańcami i podmiotami funkcjonującymi na terenie miejscowości (...) w Gminie oraz wystawiało faktury VAT.

Koszty związane z utrzymaniem w odpowiednim stanie technicznym infrastruktury sieci kanalizacji sanitarnej będzie ponosił dzierżawca.

Po oddaniu w dzierżawę sieci kanalizacji sanitarnej powstałej w wyniku realizacji Inwestycji, Gmina i jej jednostki organizacyjne będą z niej korzystały jedynie zgodnie z przepisami ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2020 r. poz. 2028 ze zmianami) i aktami wykonawczymi w tym zakresie.

Umowa dzierżawy kanalizacji sanitarnej z Przedsiębiorstwem Komunalnym Sp. z o.o. zawarta będzie na czas nieokreślony.

Kalkulacja czynszu dzierżawnego będzie dokonana w oparciu o realia rynkowe, przy uwzględnieniu wartości inwestycji, wysokości stawki amortyzacji oraz okresu, na który będzie zawarta umowa dzierżawy. Wysokość czynszu z tytułu dzierżawy będzie uzależniona od kwoty wartości inwestycji. Obecnie szacuje się, że wkład własny Gminy w realizację inwestycji wyniesie (...) PLN a wysokość dofinansowania z programu „Polski Ład” (…) PLN.

Roczne wynagrodzenie wynikające z umowy dzierżawy sieci kanalizacji sanitarnej będzie nie niższe niż 2,5% wartości całej Inwestycji (wartość Inwestycji wyniesie w przybliżeniu ok. (...) zł brutto). 

Miesięczny czynsz dzierżawny zostanie ustalony na poziomie rocznego odpisu amortyzacyjnego obliczonego metodę liniową w odniesieniu do kwoty netto inwestycji. Przy założeniu najniższej możliwej stawki, tj. 2,5% czynsz dzierżawny będzie wynosił nie mniej niż (...) zł miesięcznie (sposób obliczenia: (...) zł / 1,23 = (...) zł x 2,5% = (...) zł /12 m-cy = (...) zł). Ustalona kwota czynszu dzierżawnego będzie stała.

Wysokość czynszu dzierżawnego umożliwi zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych w ramach kwoty netto inwestycji na budowę sieci kanalizacji sanitarnej powstałej w wyniku realizacji Inwestycji w horyzoncie czasowym uwzględniającym okres amortyzacji.

Czynsz dzierżawny płacony przez dzierżawcę będzie miał wpływ na ustalenie wysokości kosztów związanych z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków.

Towary i usługi związane z budową kanalizacji sanitarnej nabywane przez Gminę, będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Towary i usługi związane z budową kanalizacji sanitarnej nabywane przez Gminę, nie będą wykorzystywane do czynności nieopodatkowanych VAT ani zwolnionych z VAT.

Gmina przystąpiła do realizacji przedmiotowej Inwestycji z zamiarem odpłatnego udostępniania na rzecz Spółki sieci kanalizacji sanitarnej, tj. z zamiarem jej wykorzystania wyłącznie do czynności opodatkowanych. Nadto towary i usługi związane z budową kanalizacji sanitarnej nabywane przez Miasto i Gminę będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Obrót z tytułu dzierżawy będzie znaczący dla budżetu Miasta i Gminy w szczególności w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych przez Gminę z tytułu najmu/dzierżawy w skali roku. Natomiast dochody uzyskiwane z najmu/dzierżawy nieruchomości, w stosunku do ogólnej wartości budżetu stanowią jedynie ułamek uzyskiwanego przez Gminę obrotu.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym w odniesieniu do wydatków związanych z inwestycją pn.: „(...)”, przysługuje i będzie przysługiwać Gminie prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur VAT dokumentujących te wydatki?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, w odniesieniu do wydatków związanych z inwestycją pn.: „(...)” przysługuje i będzie przysługiwać Gminie prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur VAT dokumentujących te wydatki.

Uzasadnienie Państwa stanowiska

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT − kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług. Co do zasady faktury, aby skutkowały powstaniem prawa do odliczenia, muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT wskazano, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, m.in. w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w myśl art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą.

Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza − w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT − obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie ustawy o samorządzie gminnym. Gmina wykonuje zadania własne samodzielnie lub poprzez własne jednostki budżetowe. Od dnia 1 stycznia 2017 r. dokonuje rozliczenia podatku VAT wspólnie ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej m.in. w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków.

Gmina rozpoczęła inwestycję „(...)”.

Zadanie inwestycyjne realizowane jest przez Gminę.

Opis inwestycji:

Zakres: budowa sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjno-ciśnieniowej (...) wraz z odgałęzieniami bocznymi.

Cel: poprawa stanu środowiska naturalnego i jakości życia min. xxx mieszkańców miejscowości po PGR.

Gmina posiada pozytywną opinię KOWR z dnia 21 października 2021 r. w zakresie funkcjonowania na terenie Gminy zlikwidowanego PGR, w tym m.in. na terenie miejscowości (...). Inwestycja wpisuje się w programowy obszar nr 2, tj. budowa lub modernizacja infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, w tym oczyszczalni:

·kanalizacja grawitacyjna (...);

·(...);

·rurociąg tłoczny (...);

·przepompownia sieciowa: (...);

·przyłącza nowobudowane: (...);

·dł. infrastruktury sieci kanalizacji sanitarnej: (...).

Lokalizacja: (...) − miejscowość po PGR w gminie i bezpośrednie jego otoczenie gminne zagrożone są trwałą marginalizacją wg SOR (miasta tracące funkcje społeczno -gospodarcze). Miejscowość (...) wg stanu na dzień 31 grudnia 2021 r. zamieszkiwało (…) osób.

Odbiorcami inwestycji będą mieszkańcy miejscowości po PGR.

Przewidywane rezultaty inwestycji:

wzrost o min. xxx mieszkańców korzystających z kanalizacji sanitarnej w miejscowości po PGR,

wzrost o min. 4827 m długości infrastruktury sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowości po PGR.

Przewidywany termin zakończenia inwestycji: 31 grudnia 2023 r.

Przewidywana wartość Inwestycji (brutto w PLN): (...)

Deklarowana kwota udziału własnego (brutto w PLN): (...)

Procentowy udział własny Wnioskodawcy w realizacji inwestycji: 26,43%

Kwota wnioskowanych środków (brutto w PLN): (...)

Gmina zawarła w dniu 19 października 2022 r. umowę/umowy na realizację Inwestycji z Przedsiębiorstwem Budowlanym (…).

Gmina otrzymała Promesę dofinansowania Inwestycji z Rządowego Funduszu Polski Ład Programu Inwestycji Strategicznych. Kwota Promesy wynosi (…) PLN, co stanowi 73,57% ostatecznej wartości Inwestycji. Kwota promesy stanowi maksymalną kwotę dofinansowania, które może być wypłacone Gminie na jej podstawie.

Wydatki inwestycyjne związane z budową kanalizacji sanitarnej będą każdorazowo dokumentowane wystawionymi przez dostawców i wykonawców fakturami VAT, na których Gmina oznaczona będzie jako nabywca przedmiotowych towarów i usług. Wydatki na realizację inwestycji wskazanej we wniosku Gmina będzie ponosić w 2022 i 2023 r.

Po zakończeniu realizacji inwestycji planowane są następujące czynności:

zostanie zawarta odpłatna umowa ze spółką gminną Przedsiębiorstwo Komunalne Sp. z o.o., której przedmiotem będzie dzierżawa kanalizacji sanitarnej powstałej w wyniku realizacji Inwestycji.

Z tytułu odpłatnego udostępnienia przedmiotowej kanalizacji Spółce (100% udział Gminy), Gmina będzie pobierać określone w umowie dzierżawy wynagrodzenie (czynsz dzierżawny) na podstawie wystawionych faktur.

W Gminie eksploatacją infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej będzie zajmowało się Przedsiębiorstwo Komunalne Sp. z o.o., które posiada swój odrębny NIP i rozlicza się indywidualnie z podatku VAT. Sieć kanalizacji sanitarnej Gmina udostępni Przedsiębiorstwu Komunalnemu Sp. z o.o., na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy bezpośrednio po zakończeniu zadania inwestycyjnego i oddaniu sieci kanalizacyjnej do użytkowania.

Eksploatacja sieci kanalizacyjnej przez Przedsiębiorstwo Komunalne Sp. z o.o. na mocy umowy dzierżawy polegać będzie na zarządzaniu wyżej opisaną infrastrukturą, eksploatacji, utrzymaniu i konserwacji oraz utrzymywaniu urządzeń i obiektów niezbędnych do jej prawidłowego funkcjonowania. Przedsiębiorstwo Komunalne Sp. z o.o. będzie również zawierało umowy cywilnoprawne na odprowadzanie ścieków z mieszkańcami i podmiotami funkcjonującymi na terenie miejscowości (...) w Gminie oraz wystawiało faktury VAT.

Koszty związane z utrzymaniem w odpowiednim stanie technicznym infrastruktury sieci kanalizacji sanitarnej będzie ponosił dzierżawca.

Po oddaniu w dzierżawę sieci kanalizacji sanitarnej powstałej w wyniku realizacji Inwestycji, Gmina i jej jednostki organizacyjne będą z niej korzystały jedynie zgodnie z przepisami ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2020 r. poz. 2028 ze zmianami) i aktami wykonawczymi w tym zakresie.

Umowa dzierżawy kanalizacji sanitarnej z Przedsiębiorstwem Komunalnym Sp. z o.o. zawarta będzie na czas nieokreślony.

Kalkulacja czynszu dzierżawnego będzie dokonana w oparciu o realia rynkowe, przy uwzględnieniu wartości inwestycji, wysokości stawki amortyzacji oraz okresu, na który będzie zawarta umowa dzierżawy. Wysokość czynszu z tytułu dzierżawy będzie uzależniona od kwoty wartości inwestycji. Obecnie szacuje się, że wkład własny Gminy w realizację inwestycji wyniesie (...) PLN, a wysokość dofinansowania z programu „Polski Ład” (...) PLN.

Roczne wynagrodzenie wynikające z umowy dzierżawy sieci kanalizacji sanitarnej będzie nie niższe niż 2,5% wartości całej Inwestycji (wartość Inwestycji wyniesie w przybliżeniu ok. (...) zł brutto).

Miesięczny czynsz dzierżawny zostanie ustalony na poziomie rocznego odpisu amortyzacyjnego obliczonego metodą liniową w odniesieniu do kwoty netto inwestycji. Przy założeniu najniższej możliwej stawki, tj. 2,5% czynsz dzierżawny będzie wynosił nie mniej niż (...) zł miesięcznie (sposób obliczenia: (...) zł/1,23 = (...) zł x 2,5% = (...) zł/12 m-cy = (...) zł). Ustalona kwota czynszu dzierżawnego będzie stała.

Wysokość czynszu dzierżawnego umożliwi zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych w ramach kwoty netto inwestycji na budowę sieci kanalizacji sanitarnej powstałej w wyniku realizacji Inwestycji w horyzoncie czasowym uwzględniającym okres amortyzacji. 

Czynsz dzierżawny płacony przez dzierżawcę będzie miał wpływ na ustalenie wysokości kosztów związanych z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków

Towary i usługi związane z budową kanalizacji sanitarnej nabywane przez Gminę, będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Towary i usługi związane z budową kanalizacji sanitarnej nabywane przez Gminę, nie będą wykorzystywane do czynności nieopodatkowanych VAT ani zwolnionych z VAT.

Gmina przystąpiła do realizacji przedmiotowej Inwestycji z zamiarem odpłatnego udostępniania na rzecz Spółki sieci kanalizacji sanitarnej, tj. z zamiarem jej wykorzystania wyłącznie do czynności opodatkowanych. Nadto towary i usługi związane z budową kanalizacji sanitarnej nabywane przez Miasto i Gminę będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Obrót z tytułu dzierżawy będzie znaczący dla budżetu Miasta i Gminy w szczególności w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych przez Gminę z tytułu najmu/dzierżawy w skali roku. Natomiast dochody uzyskiwane z najmu/dzierżawy nieruchomości, w stosunku do ogólnej wartości budżetu stanowią jedynie ułamek uzyskiwanego przez Gminę obrotu.

Umowa dzierżawy będzie czynnością odpłatną, ponieważ spółka komunalna zobowiąże się płacić Gminie wynagrodzenie. Przedmiotowy stosunek będzie zatem dwustronnie zobowiązujący i wzajemny. Odpowiednikiem świadczenia Gminy sprowadzającego się do oddania rzeczy w dzierżawę będzie świadczenie Spółki, polegające na uiszczaniu kwoty ustalonego wynagrodzenia (czynszu dzierżawnego). Skoro wynagrodzenie będzie stanowiło obligatoryjny element powyższego stosunku zobowiązaniowego, to świadczenie Gminy na rzecz Spółki będzie odpłatnym świadczeniem usług dla potrzeb VAT.

Jednocześnie Gmina wskazuje, że rozważana dzierżawa przedmiotowych obiektów sieci kanalizacyjnej nie będzie czynnością zwolnioną z VAT bądź wyłączoną z opodatkowania VAT.

W związku z tym, że dzierżawa sieci kanalizacyjnej jest czynnością cywilnoprawną, a nie publicznoprawną, Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a ww. czynność − jako usługa zdefiniowana w art. 8 ust. 1 ustawy − będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie transakcja ta nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, gdyż ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani też rozporządzenia wykonawcze do niej nie przewidują w takim przypadku zwolnienia od podatku.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Gmina w związku z odpłatnym wydzierżawieniem majątku powstałego w wyniku realizacji zadania polegającego na budowie sieci kanalizacji sanitarnej, będzie miała prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT na zasadach ogólnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W ocenie Gminy, będzie istniał związek pomiędzy zakupionymi przez Gminę na potrzeby wytworzenia sieci kanalizacyjnych towarami i usługami, a wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi (odpłatna umowa dzierżawy).

Bez wybudowania kanalizacji sanitarnej nie będzie możliwe dokonywanie czynności podlegających opodatkowaniu VAT w postaci świadczenia odpłatnych usług dzierżawy sieci kanalizacyjnej na rzecz Spółki, które to usługi podlegają opodatkowaniu VAT.

Tym samym, zdaniem Gminy, będzie przysługiwało jej pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w cenie wydatków ponoszonych na realizację budowy kanalizacji sanitarnej.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 27 stycznia 2022 r. nr 0113-KDIPT1-3.4012.885.2021.2.EG wskazał, że „Odnosząc się do kwestii możliwości odliczenia przez Gminę podatku naliczonego związanego z opisanym zadaniem inwestycyjnym należy wskazać, że analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w omawianej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, będą spełnione, ponieważ Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, a wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji będą miały związek − jak wskazano wyżej − z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. z odpłatnym udostępnieniem przez Gminę infrastruktury na rzecz Spółki. Ponadto, z okoliczności sprawy nie wynika, aby Gmina powstałą w ramach przedmiotowego projektu infrastrukturę kanalizacyjną wykorzystywała w inny sposób niż wydzierżawienie jej odpłatnie na mocy umowy cywilnoprawnej Spółce. Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności sprawy oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji pn.: (…) ponieważ − jak wynika z opisu sprawy − infrastruktura ta będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Prawo to będzie przysługiwało w przypadku niezaistnienia przesłanek negatywnych z art. 88 ustawy”.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 21 stycznia 2022 r. nr 0113-KDIPT1-2.4012.832.2021.2.MC wskazał, że „Zatem mają Państwo pełne prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych budową infrastruktury sieci kanalizacji sanitarnej i wodociągowej powstałej w ramach zadania inwestycyjnego pn. (…) Przy czym prawo to będzie przysługiwać o ile nie występują przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy”.

W przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, w odniesieniu do wydatków związanych z inwestycją pn.: „(...)” przysługuje i będzie przysługiwać Gminie prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur VAT dokumentujących te wydatki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast na mocy do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Nie każde świadczenie usług, o którym mowa art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

1)wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług ma charakter wyłącznie

podmiotowo-przedmiotowy,

2)w celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia z podatku konieczne jest spełnienie dwóch kumulatywnych warunków:

-czynności – co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT – muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,

-ponadto, czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.

W związku z powyższym należy podkreślić, że tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług, na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, z kolei czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie bowiem ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym stanowi:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 cyt. ustawy:

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania

i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Zatem umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową, nakładającą na strony tej umowy określone przepisami obowiązki. Oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy dzierżawy związane jest ze wzajemnym świadczeniem dzierżawcy, polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z ww. zapisu wynika, że dzierżawa jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne, należne za używanie rzeczy przez jej dzierżawcę.

W związku z tym, dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina rozpoczęła inwestycję pn.: „(...)”. Inwestycja zostanie zrealizowana przy udziale środków własnych Gminy oraz środków zewnętrznych. Faktury za realizację inwestycji są wystawiane na Gminę. Przewidywana wartość Inwestycji (brutto w PLN): (...). Gmina przystąpiła do realizacji przedmiotowej Inwestycji z zamiarem odpłatnego udostępniania powstałej infrastruktury na rzecz Przedsiębiorstwa Komunalnego Sp. z o.o. (100% udział Gminy), tj. z zamiarem jej wykorzystania wyłącznie do czynności opodatkowanych. Po zakończeniu realizacji inwestycji zostanie zawarta odpłatna umowa ze Spółką, której przedmiotem będzie dzierżawa kanalizacji sanitarnej powstałej w wyniku realizacji Inwestycji. Umowa dzierżawy kanalizacji sanitarnej z Przedsiębiorstwem Komunalnym Sp. z o.o. zawarta będzie na czas nieokreślony. Koszty związane z utrzymaniem w odpowiednim stanie technicznym infrastruktury sieci kanalizacji sanitarnej będzie ponosił dzierżawca. Z tytułu odpłatnego udostępnienia przedmiotowej kanalizacji Spółce, Gmina będzie pobierać określone w umowie dzierżawy wynagrodzenie (czynsz dzierżawny), na podstawie wystawionych faktur. Kalkulacja czynszu dzierżawnego będzie dokonana w oparciu o realia rynkowe, przy uwzględnieniu wartości inwestycji, wysokości stawki amortyzacji oraz okresu, na który będzie zawarta umowa dzierżawy. Wysokość czynszu z tytułu dzierżawy będzie uzależniona od kwoty wartości inwestycji. Roczne wynagrodzenie wynikające z umowy dzierżawy sieci kanalizacji sanitarnej będzie nie niższe niż 2,5% wartości całej Inwestycji. Miesięczny czynsz dzierżawny zostanie ustalony na poziomie rocznego odpisu amortyzacyjnego obliczonego metodą liniową w odniesieniu do kwoty netto inwestycji. Przy założeniu najniższej możliwej stawki, tj. 2,5% czynsz dzierżawny będzie wynosił nie mniej niż (...) zł miesięcznie (sposób obliczenia: (...) zł/ 1,23 = (...) zł x 2,5% = (...) zł/12 m-cy = (...) zł). Ustalona kwota czynszu dzierżawnego będzie stała.

Z powyższych danych wynika, że zwrot kosztów realizacji inwestycji nastąpi zatem w perspektywie ok. 40 lat.

W analizowanej sprawie Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Gmina posiada pełne prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z realizacją inwestycji

pn.: „(...)”.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, w świetle którego:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów

i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle cytowanych wyżej przepisów odpłatne udostępnienie przez Gminę na rzecz Spółki Inwestycji, na podstawie umowy dzierżawy, za które Gmina będzie pobierała wynagrodzenie, będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT (będzie czynnością cywilnoprawną).

Zatem, w odniesieniu do tej czynności Gmina nie działa/nie będzie działała jako organ władzy publicznej i w konsekwencji nie korzysta/nie będzie korzystała z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. W analizowanym przypadku Gmina występuje/będzie występowała w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a ww. czynność, tj. dzierżawa Infrastruktury, która powstanie w ramach Inwestycji – jako usługa zdefiniowana w art. 8 ust. 1 ustawy – podlega/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, Gmina ma/będzie miała możliwość odliczenia pełnych kwot podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki na realizację ww. inwestycji. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a powstała infrastruktura będzie wykorzystywana przez Gminę wyłącznie do odpłatnego udostępnienia na rzecz Spółki na podstawie umowy dzierżawy opodatkowanej podatkiem VAT. Zatem infrastruktura będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych. Prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki na realizację Inwestycji przysługuje Gminie pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, wskazanych w art. 88 ustawy.

Podsumowując, Gmina ma/będzie mieć pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków związanych z budową infrastruktury sieci kanalizacji sanitarnej powstałej w ramach zadania inwestycyjnego pn.: „(...)”.

W konsekwencji Państwa stanowisko uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Dlatego w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalone, że wysokość wynagrodzenia za świadczenie Gminy na rzecz Spółki będzie odbiegało od realiów rynkowych, czy też nie będzie umożliwiało zwrotu poniesionych nakładów inwestycyjnych i będzie skalkulowane na zbyt niskim poziomie, lub też inwestycja nie będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych (np. będzie służyć również do realizacji Państwa zadań własnych), interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa w przedmiotowym wniosku interpretacji indywidualnych, wyjaśniam, że powołane interpretacje są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko do nich się zawężają. Zatem, wskazane we wniosku interpretacje indywidualne nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00