KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do produktów kosmetycznych(¹), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 2003/80/WE(²), w szczególności jej art. 8 ust. 2,

po konsultacji z Komitetem Naukowym ds. Produktów Kosmetycznych i Produktów Nieżywnościowych Przeznaczonych dla Konsumentów,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Nadtlenek dibenzoilu i eter (di)metylowy hydrochinonu (synonim 4-metoksyfenolu) są obecnie wymienione w załączniku II, hydrochinon jest już objęty ograniczeniami i warunkami ustanowionymi w załączniku III. Komitet Naukowy ds. Produktów Kosmetycznych i Produktów Nieżywnościowych Przeznaczonych dla Konsumentów (zwany dalej SCCNFP) doszedł do wniosku, że, wobec słabego narażenia konsumentów, użycie nadtlenku dibenzoilu, hydrochinonu i eteru (di)metylowego w preparatach do sztucznych paznokci nie stanowi zagrożenia. Dlatego należy odpowiednio zmienić numer referencyjny 178 załącznika II i numer referencyjny 14 w części 1 załącznika III; należy skreślić numer referencyjny 382 załącznika II i dodać numer referencyjny 94 i 95 w części 1 załącznika III.

(2) Według SCCNFP toksykologiczny wpływ soli dialkanolaminy oraz, w szczególności, ich zdolność do utworzenia nitrozoamin są podobne do odpowiednich właściwości dialkanolamin a dialkilaminy i ich sole posiadają bardzo podobne właściwości do odpowiadających im dialkanolamin w odniesieniu do tworzenia nitrozoamin. Terminy „dialkanolaminy” i „dialkilaminy” są synonimami „alkanolaminami drugorzędowymi” i „ alkilaminami drugorzędowymi”, te drugie terminy nie są zaś tak niejednoznaczne. Dlatego należy odpowiednio zmienić numer referencyjny 411 załącznika II i numer referencyjny 60, 61 i 62 w części 1 załącznika III.

(3) SCCNFP doszedł do wniosku, że związek 2,4-diamino-pirymidino-3-tlenku (CAS nr 74638-76-9) może być używany w produktach kosmetycznych bez powodowania zagrożenia stężeniu do 1,5%. Dlatego, należy włączyć 2,4-diamino-pirymidino-3-tlenek do części 1 załącznika III jako numer referencyjny 93.

(4) Według SCCNFP użycie 1,2-dibromo-2,4-dicyjanobutanu powinno być ograniczone do produktów spłukiwanych na obecnym maksymalnym dozwolonym poziomie wynoszącym 0,1%. Dlatego należy odpowiednio zmienić numer referencyjny 36 w części 1 załącznika VI.

(5) Dlatego dyrektywa 76/768/EWG powinna zostać odpowiednio zmieniona.

(6) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Kosmetycznych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załącznikach II, III i VI do dyrektywy 76/768/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1. Państwa Członkowskie podejmą środki niezbędne do zapewnienia, że od dnia 24 marca 2005 r. produkty kosmetyczne, które nie są zgodne z niniejszą dyrektywą, nie są wprowadzane na rynek przez wytwórców wspólnotowych lub importerów ustanowionych we Wspólnocie.

2. Państwa Członkowskie podejmą środki niezbędne do zapewnienia, że produkty określone w ust. 1 nie będą sprzedawane ani przekazywane konsumentowi końcowemu po dniu 24 września 2005 r.

Artykuł 3

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 24 września 2004 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 września 2003 r.